Cahiers Staf de Clercq, deel 9 en het lichaam van Mussolini

Kort na de middag kwam Pol Breyne, vertegenwoordiger van mijn nieuwe drukkerij, waar ik mijn boeken laat drukken, het manuscript ophalen van wat binnenkort deel negen van mijn Cahiers Staf de Clercq moet worden.
Als 'beloning' kocht ik voor mezelf de pas verschenen Dictionnaire de la collaboration, een turf van meer dan 900 blz., van François Broche. Alsook het boek met een opvallende titel van Sergio Luzzatto, Le corps du duce. Ja, heel veel Italianen waren gedurende meer dan twee decennia gefascineerd door het lichaam van Mussolini, die ervan hield om in bloot bovenlijf aan allerlei activiteiten deel te nemen. Er zijn heel wat foto's hiervan bewaard gebleven. Dergelijke foto's bestaan er niet van Hitler of Stalin, om van Churchill maar te zwijgen.

Laatste boek van Peter Scholl-Latour

Vanmiddag beëindigde ik de lectuur van het laatste boek van Peter Scholl-Latour Der Fluch der bösen Tat. De auteur overleed immers op 16 augustus van dit jaar.
In dit boek gaat hij vooral nader in op de ontwikkelingen in het Midden-Oosten en met name de regio Turkije, Irak en Iran. Als geen ander wist hij aan de hand van achtergrondinformatie klaar en duidelijk de meest recente ontwikkelingen te schetsen. PS-L beschikte over een decennialange ervaring. De Frans-Duitse journalist startte zijn loopbaan in 1945. Na verloop van jaren gingen in de hele moslimwereld de deuren voor hem open. Zo bezat hij nauwe persoonlijke contacten met ayatollah Khomeini en diens onmiddellijke omgeving. In 1979 vergezelde hij Khomeini vanuit Parijs naar Teheran.
In zijn boek breekt hij tevens een lans voor een betere verstandhouding met de Russische president Poetin. Enkel met hem kan de Europese Unie concrete afspraken maken om een halt toe te roepen aan de toenemende agressie van moslimextremisten. Ook op geopolitiek terrein kan en moet er met Rusland samengewerkt worden. Dat wist Otto von Bismarck al. Als opiniemaker en journalist zullen we Peter Scholl-Latour missen. Jammer dat hij nauwelijks bekendheid in de Lage Landen geniet. Slechts een van zijn in totaal meer dan dertig boeken werd in het Nederlands vertaald.

Kortrijk bezet en Soldatenfriedhof Langemarck

Vanmiddag zette ik een punt achter mijn artikel over Kortrijk bezet 14-18. Het is bestemd voor de dertigste editie (jubileumeditie!) van de boekenreeks De Grote Oorlog van uitgeverij Aspekt, dat in de lente van volgend jaar zal verschijnen. Deze stevig gedocumenteerde reeks over de Eerste Wereldoorlog vindt zijn weerga niet in de Lage Landen.

Tevens verkocht ik vandaag mijn laatste exemplaar van mijn in 2009 verschenen boek Soldatenfriedhof Langemarck. In het kielzog hiervan verscheen mijn boekje Cyriel Verschaeve en Langermarck. Hiervan heb ik nu nog welgeteld vijf exemplaren over.

Sint-Kwintens-Lennik

Gisteren brachten Ann en ik het grootste deel van de dag in het Pajottenland door. We brachten onder meer een bezoek aan Jan van Reepingen. Hij is niet alleen de populaire schoenmaker van Sint-Kwintens-Lennik maar ook de initiatiefnemer en bezieler van het heemkundig tijdschrift 't Lenniks Archiefje. Dankzij hem kwam ik wat meer te weten over het verblijf van Staf de Clercq in deze gemeente (1938-1940).
Achteraf brachten we een bezoek aan het huis in de Devoghellaan waar hij, zijn echtgenote en schoonmoeder woonden. De huidige sympathieke bewoonster stond ons te woord.