Drukproeven

De laatste week van de februarimaand ben ik zowel de hele tijd in de weer geweest met het verbeteren en nalezen van drukproeven. In de eerste plaats dan van mijn nieuw te verschijnen boek, mijn vijftigste, over de gevechtsgroep Georges d'Haese. In de zomer van 1944 nam een klein contingent van vijfhonderd Vlaamse 'Langemarckers' deel aan de gevechten in de zogenaamde Blauwe Bergen van Estland. Deze heuvels lagen/liggen op ongeveer twintig kilometer van de stad Narva en de gelijknamige stroom. Het was de eerste en enige keer tijdens de Tweede Wereldoorlog dat een Vlaming het bevel voerde over een grotere eenheid. Het boek zal in de komende lente verschijnen.
Daarnaast heb ik ook de drukproef van mijn opstel over bezet Kortrijk tijdens de Eerste Wereldoorlog, en bestemd voor het dertigste deel (tevens jubileumeditie) van de boekenreeks De Grote Oorlog van uitgeverij Aspekt, verbeterd.
Tot slot wil ik nog vermelden dat de brochure over de Elzasser activist Karl Roos, verschenen in de Altringer-reeks, uitverkocht is.

Daar ligt het verschil...

Wellicht is het u ook opgevallen dat de linkse Griekse premier Alexis Tsipras met de meeste welwillendheid en begrip ontvangen werd door de leden van de Europese Commissie, de voorzitter van het Europese parlement en de media. Wat een verschil toch met de nog altijd zetelende Hongaarse minister-president de rechtse populist Viktor Orban. De weerzin van zijn EU-collega's is nog altijd even groot als toen Orban in 2010 aan de macht kwam. Of de hypocrisie van het politiek correcte wereldje ten top.

In het degelijke opinieweekblad De Groene Amsterdammer volg ik met grote aandacht een driedelige reeks over de Armeense genocide, nu honderd jaar geleden. De 'vader' van deze uitroeiing van de Armeense christenen, die binnen de grenzen van het toenmalige Ottomaanse rijk woonden, was de Turkse dr. Mehmed Resid. Het tweede deel staat deze week in het blad te lezen. Deel drie zal binnen veertien dagen verschijnen.
Een bedenking hierbij: als je nagaat waar ter wereld er moslims wonen, is er vroeg of laat heibel, agressie, moord, terrorisme en oorlog. De geschiedenis is er om het te bewijzen. Wie de actualiteit ietwat volgt, weet voldoende.

Het drama van het Vlaamse jeugdbataljon aan de Oder

Eind vorige week diende ik het manuscript van het Narva-boek en de bijhorende illustraties in bij de uitgever. Vandaag nam ik dan een nieuw boekproject ter hand. Een boek met als thema de lotgevallen van de piepjonge soldaten die deel uitmaakten van het jeugdbataljon van de Vlaamse Langemarck-divisie. Heel wat knapen waren leden van de Vlaamse Hilterjeugd. Vooraf zal ik de voorgeschiedenis van het jeugdbataljon weergeven.  Het bataljon kwam in de tweede helft van april 1945 tot inzet aan de rivier de Oder. Voor de meeste jongens was het de hel op aarde. Immers ongeoefend als ze waren en zwak bewapend, konden ze schier geen weerwerk geven tegen de overweldigende overmacht van het Rode Leger. De meeste bekochten hun inzet met hun leven, werden gewond of door Sovjet-soldaten gevangen genomen.
Het boek zal onder meer enkele tot nu toe ongepubliceerde getuigenissen bevatten. Als alles vlot verloopt zullen de boeken over de 'Narva' en de 'Oder' samen verschijnen.