Tijdens de laatste weken genoot ik van een leesvakantie. Tijd om wat achterstallige literatuur tot mij te nemen; onder meer las ik een biografie van Theo
dor Heuss, de eerste Duitse bondspresident, die ook van de aangename dingen des levens hield. De meeste tijd stak ik evenwel in de lectuur van het omvangrijke tweede deel van de schitterende Willem Frederik Hermans-biografie van Willem Otterspeer. Meer dan duizend pagina's leesgenot! Voor mij blijft de eenzame en voortdurend wrokkige Hermans de grootste Nederlandstalige schrijver van de tweede helft van de 20ste eeuw.
Nu is het weer tijd om aan de slag te gaan.