Amper zestig geworden en na een lange ziekte overleed op 19 juni Christian Dutoit. Ik ontmoette hem enkele keren. In het begin van de jaren 1980 bezocht ik hem samen met Kris Barrezeele (ook al veel te jong overleden) in Brussel. Hij wilde toen bij uitgeverij De Nederlanden een biografisch essay over Jef van Extergem, een van zijn stokpaardjes, uitgeven. Het werd een gezellige middag in een Brussels eetcafé. Op het einde van het urenlange onderhoud stond niets de publicatie van het boek in de weg. Toch verscheen het even later bij de uitgeverij van Walter Soethoudt.
Een laatste ontmoeting met Christian Dutoit had ik samen met Luc van den Weygaert in de beginjaren van het tijdschrift Meervoud. We spraken toen lang over zijn geliefd Baskenland waarover hij heel wat publiceerde, onder meer een boekje in de reeks Actueel van Mark Grammens. De non-conformist die Christian was, had toen graag gezien dat ik aan zijn tijdschrift meewerkte. Door allerhande omstandigheden is hiervan echter nooit iets in huis gekomen. Ik hoop dat Meervoud zal blijven verschijnen.
donderdag 30 juni 2016
donderdag 23 juni 2016
Stand van zaken
Begin deze week kon ik met enig gejuich een punt zetten achter de biografie over Houston Stewart Chamberlain, die komende herfst bij uitgeverij Aspekt zal verschijnen. Alvast een reden om een goede fles te kraken. Ann is thans bezig met de opmaak van het personenregister.
Zelf ben ik dezer dagen bezig met het ordenen en inventariseren van al mijn Curiosa-materiaal dat ik tot op heden verzamelde. Het is toch al een respectabele stapel geworden. In eerste instantie voorzie ik twintig delen van telkens een honderdtal bladzijden. Jaarlijks zullen er een of twee delen verschijnen, naargelang mijn andere werkzaamheden. Het eerste deel voorzie ik voor 2019, het jaar dat ik eindelijk met pensioen zal kunnen gaan.
Zelf ben ik dezer dagen bezig met het ordenen en inventariseren van al mijn Curiosa-materiaal dat ik tot op heden verzamelde. Het is toch al een respectabele stapel geworden. In eerste instantie voorzie ik twintig delen van telkens een honderdtal bladzijden. Jaarlijks zullen er een of twee delen verschijnen, naargelang mijn andere werkzaamheden. Het eerste deel voorzie ik voor 2019, het jaar dat ik eindelijk met pensioen zal kunnen gaan.
woensdag 15 juni 2016
Hoe Adolf Hitler een nazi werd
In 2010 publiceerde de Duitse historicus Thomas Weber een veel geprezen boek over Adolf Hitler als soldaat tijdens de Eerste Wereldoorlog. Als een vervolg hierop verscheen zopas Wie Adolf Hitler zum Nazi wurde: vom unpolitischen Soldaten zum Autor van "Mein Kampf".
Velen zijn er thans nog van overtuigd dat de toekomstige Führer al voor de Eerste Wereldoorlog een fervente jodenhater en een overtuigd rechts-radicaal iemand was. Historici als Anton Joachimsthaler en Brigitte Hamann die grondig bronnenonderzoek deden,
toonden echter al decennia her duidelijk aan dat dit beeld gewoon weg niet klopt. Toen Hitler in Wenen verbleef, was hij helemaal nog geen antisemiet. Zelfs niet op het einde van de Grote Wereldbrand. Zijn radicalisering vond ergens plaats tussen de wapenstilstand van 11 november 1918 en de ondertekening van het verdrag van Versailles in juni 1919.
In zijn vlot leesbare boek vult Weber de gegevens van Joachimsthaler en Hamann verder aan. Interessant is tevens dat hij de "rode periode" van Hitler onder de loep neemt, toen Hitler als soldaat in dienst stond van de rode radenrepubliek onder leiding van Kurt Eisner in München (Beierse revolutie). Het boek beschrijft verder Hitlers levensloop tot en met zijn verblijf in de gevangenis van Landsberg, waar hij het eerste deel van Mein Kampf schreef. Wellicht verschijnt het boek later dit jaar ook in het Nederlands.
Velen zijn er thans nog van overtuigd dat de toekomstige Führer al voor de Eerste Wereldoorlog een fervente jodenhater en een overtuigd rechts-radicaal iemand was. Historici als Anton Joachimsthaler en Brigitte Hamann die grondig bronnenonderzoek deden,toonden echter al decennia her duidelijk aan dat dit beeld gewoon weg niet klopt. Toen Hitler in Wenen verbleef, was hij helemaal nog geen antisemiet. Zelfs niet op het einde van de Grote Wereldbrand. Zijn radicalisering vond ergens plaats tussen de wapenstilstand van 11 november 1918 en de ondertekening van het verdrag van Versailles in juni 1919.
In zijn vlot leesbare boek vult Weber de gegevens van Joachimsthaler en Hamann verder aan. Interessant is tevens dat hij de "rode periode" van Hitler onder de loep neemt, toen Hitler als soldaat in dienst stond van de rode radenrepubliek onder leiding van Kurt Eisner in München (Beierse revolutie). Het boek beschrijft verder Hitlers levensloop tot en met zijn verblijf in de gevangenis van Landsberg, waar hij het eerste deel van Mein Kampf schreef. Wellicht verschijnt het boek later dit jaar ook in het Nederlands.
vrijdag 3 juni 2016
Victor Leemans in 'Trends'
In het financieel-economisch weekblad Trends van 2 juni publiceerde Alain Mouton een recensie van mijn brochure over Victor Leemans. Terecht noemt hij hem een "zo goed als vergeten figuur uit de Belgische politieke en economische geschiedenis", en komt tot het besluit dat "Verstraete levert met zijn beknopte studie een aanzet voor een diepgravende biografie van Leemans".