Gistermiddag woonde ik in Lochristi de herdenking bij van de vorig jaar overleden Francis van den Eynde. Het was een stijlvolle herdenking met tal van aanwezigen die hem een laatste groet kwamen brengen. Vorig jaar kon dit niet wegens corona. Naast vrienden uit Duitsland, Frankrijk en Italië spraken ook zijn beste vriend Peter Logghe, en verder Jurgen Ceder, Johan Vanslambrouck en zijn weduwe. Er werd ook heel wat gezongen. Francis was immers een groot voorstander om tussen pot en pint geregeld een zangstonde in te lassen. Zelf leerde ik hem kennen in Gent binnen het VNSU in het midden van de jaren 1970 maar vooral tijdens de opstelraden van Tekos. Als geen ander kon hij moppen en anekdotes vertellen. De laatste jaren had hij het vooral over zijn memoires. Wellicht zullen deze thans niet meer verschijnen. Helaas.
