Poetin gevloerd

Enkele weken geleden verscheen een nieuwe Oekraïense postzegel met als thema een reproductie van een muurschilderij van Banksy, waarin de woede tegen de Russische president Poetin tot uiting wordt gebracht. Banksy is het pseudoniem  van een beroemde Britse graffitikunstenaar, wiens identiteit voorlopig nog onbekend is. Zijn kunstwerken zijn vaak politiek en humoristisch van aard, gecombineerd met slogans.

De mooi uitgevoerde postzegel toont een man die gevloerd worden door een piepjonge judoka, een allegorie op Rusland dat door Oekraïne verslagen wordt. In de man die gevloerd wordt, herkennen we zonder moeite Vladimir Poetin, drager van een zwarte gordel judo. Onderaan staat in cyrillisch schrift 'FCK PTN'. De oorspronkelijke muurschilderering bracht Banks
y aan op een muur in de stad Borodjanka, ten noordwesten van Kiev. Einde 2022 doken de eerste tekeningen van de kunstenaar in Kiev op. De postzegels worden verkocht ten voordele van het Oekraïense volk.

Nederlandse historicus Paul van de Water overleden

 Zopas verscheen bij uitgeverij Omniboek het nieuwe boek van historicus dr. Paul van de Water, De Landwacht. Paramilitaire terreur in bezet Nederland. Het was zijn vijfde boek over de Nederlandse collaboratie. Binnen in het boek las ik tot mijn niet geringe verbazing dat het zijn laatste zou zijn. Immers op 8 december 2022 was de schrijver in zijn woonplaats in Almere na een langdurige ziekte overleden. Hij was amper 69 jaar geworden. Tot op het laatste ogenblik heeft hij aan het voorliggende boek gewerkt. Het verschijnen ervan heeft hij echter niet meer mogen beleven.

Enkele maanden tevoren, in september 2022, was Paul nog aan de universiteit van Amsterdam gepromoveerd op zijn doctorale dissertatie over extremistische collaboratie tijdens de bezetting. Het lijvige proefschrift verscheen nadien in boekvorm onder de titel Collaboratie en geweld. Eerder dat jaar publiceerde hij zijn boek Foute vrouwen waarin ook Vlaamse vrouwen aan bod kwamen; dat was ook zo in zijn bundel Langs de lijn (2021), waarin hij het 'zwarte' verleden van een aantal sportbeoefenaars tijdens de Duitse bezetting onder de loep nam.

Met zijn overlijden hebben de Lage Landen een verdienstelijke, enthousiaste en getalenteerde historicus en publicist verloren. Al zijn boeken verschenen bij uitgeverij Omniboek. 

Mussolini: "de goede dictator"

 Tijdens de afgelopen week las ik onder meer het boek Fascisme en de goede dictator: oordelen en dwalingen van de Nederlandse pers (1920-1940) geschreven door de mij onbekende Hans Geleijnse. Het boek verscheen afgelopen herfst bij uitgeverij Verloren en kost 20 euro. Ik kende het boek dat 180 pagina's telt, nog niet. Wellicht ook omdat ik er nog geen recensies van vond. Zelf diende ik het boek bij de uitgever te bestellen. Volgens de boekhandel was het zogezegd nog niet verschenen.

Het boek is een persstudie en geeft een vrij goed beeld over hoe het Italiaanse fascisme en zijn voorman Benito Mussolini in de Nederlandse pers onthaald werd. Met uitzondering van de extreemlinkse pers was deze ontvangst kritisch maar in
het algemeen vrij goed te noemen. Her en der werd het fascistische staatsmodel nogal sceptisch bekeken maar over Benito Mussolini was het Nederlandse journalistenlegertje wel best te spreken. Zelfs toen de jaren 1930 vorderden en er steeds negatiever over het fascisme bericht werd. Harde maatregelen en politieke moorden en/of veroordelingen op en van politieke tegenstanders werden de Duce vrij vlug vergeven. Nog in 1940 bleef het beeld over hem in de pers positief.

Jammer dat het boek enkele foutjes bevat en verstoken is van een register.

Poetin en Bandera

 In een toespraak, gisteren, zei de Russische president Poetin dat zijn leger aan het vechten is tegen de opvolgers van Hitler en Bandera. Over de Oekraïense nationalist Stepan Bandera schreef ik eerder een opstel dat gepubliceerd werd in mijn boek Dwarsliggers, 2022 (p. 79-87). Hij streed zowel tegen de Polen als de Sovjet-Russen. Tevens ageerde Bandera in 1941 tegen de Duitse bezetting van de toenmalige Oekraïne. Hierdoor kwam hij een tijdlang in een Duits concentratiekamp terecht. Na de oorlog werd hij door een KGB-agent vermoord.

Günther Deschner overleden

Na een lang ziekbed overleed in Duitsland op 82-jarige leeftijd de conservatieve publicist Günther Deschner (14 mei 1941 - 11 januari 2023). Hij begon zijn loopbaan als cultuurredacteur bij het dagblad Die Welt. Daarna richtte hij een eigen tijdschrift op dat geen lang leven beschoren was. Kort nadien begon hij mee te werken aan het conservatieve weekblad Junge Freiheit, en gaf hij voordrachten over het Derde Rijk en andere onderwerpen.

Zijn grootste bekendheid kreeg Deschner toen hij in 1977 zijn biografie over Reinhard Heydrich onder de titel Reinhard Heydrich: Statthalter der totalen Macht publiceerde. Hierin schilderde de schrijver de stadhouder van Praag vooral af als een technocratische manager. Het boek werd een bestseller en kende meerdere drukken. Deschner was ook een specialist wat betreft het Koerdische probleem. Persoonlijk kende hij onder meer de Koerdische leiders Mustafa Barsani, Dschalal Talabani en Abdullah Öcalan. Voor Deschner waren de Koerden een volk, dat herhaaldelijk door het Westen bedrogen was. Onder meer beloofden de westelijke geallieerden tijdens de Eerste Wereldoorlog dat de Koerden voor hun aandeel in de strijd tegen de Turken een onafhankelijk Koerdistan zouden krijgen. Er werden toen zelfs al postzegels gedrukt. Na de oorlog kwam de aap uit de mouw.

Volksvertegenwoordiger Staf de Clercq

 Vandaag begon ik met het schrijven van hoofdstuk XI en in de eerste paragraaf liet ik meteen Staf de Clercq op 16 november 1919 tot volksvertegenwoordiger verkiezen. Zelf behaalde hij een fraai persoonlijk resultaat met 723 voorkeurstemmen. Het op een na beste resultaat van de vijf verkozenen van de Frontpartij. Enkel Hendrik Borginon deed het in Aalst beter met zegge en schrijve een voorkeurstem meer. Overigens was het louter bij toeval dat Staf tot volksvertegenwoordiger verkozen werd. Hoe dat kwam, leg ik uiteraard omstandig uit in de biografie.

Overigens mag de verkoop van mijn boeken weer wat aangezwengeld worden. Het is tegenwoordig zowat huilen met de pet op. Mensen, bedenk dat ik volledig afhankelijk ben van jullie bestellingen. Als onafhankelijk en non-conformistisch schrijver wens ik me niet te binden aan een commerciële uitgeverij. Ik wens niet toe te geven aan hun eisen en voorwaarden maar moet wel de gevolgen hiervan dragen. Dus voor alle bestellingen ben ik dankbaar.

Cubacrisis 1962

Ontwerp Martine

 Nooit was de wereld zo dicht bij een atoomoorlog als in oktober 1962 tijdens de Cubacrisis tussen de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie. Door een reeks misverstanden was het bijna zover. Tijdens het bijna afgelopen jaar 2022 vond deze gebeurtenis zestig jaar geleden plaats. De Britse historicus-journalist Max Hastings schreef er een beklijvend boek over met als titel De afgrond (Hollands Diep).

Vandaag verscheen mijn lange recensie hierover op de webstek van Doorbraak.be. De media besteedden dit jaar aan deze gebeurtenis maar weinig aandacht. 

Aan mijn lezers wil ik toch een rustig, aangenaam en vooral gezond 2023 toewensen.