donderdag 12 november 2015

Christian Simenon, broer van Georges

Het zal je broer maar wezen, zouden we kunnen schrijven. De auteur van 237 misdaad- en psychologische romans Georges Simenon (1903-1989), hield er een verborgen agenda op na. Zelden of nooit sprak of schreef hij over zijn jongere broer Christian (1906-1947). Met reden al bleef hij hem steunen tot op het einde.
Christian Simenon, de lieveling van zijn moeder, was vanaf 1936 een fervent rexist en vurig aanhanger van Léon Degrelle. Tijdens de Duitse bezetting van België behoorde hij tot het doodseskader van Rex. Iedere door de weerstand vermoorde rexist diende gewroken te worden, luidde het motto. In de zomer van 1944 behoorde Christian tot het rexistische commando dat wraak nam na de moord op de rexistische burgemeester van Charleroi, Oswald Englebin. Op 17 en 18 augustus werden 27 gevangen genomen burgers van de stad in het nabijgelegen Courcelles gelyncht. Georges' broer vermoordde eigenhandig de deken van Charleroi.

Op aanraden van grote broer vluchtte Christian na de bevrijding naar Frankrijk om zich bij het Vreemdelingenlegioen aan te melden. Zo ontsnapte hij aan een gewisse doodstraf. Veel plezier had hij evenwel niet aan zijn vrijheid. In 1947 kwam Christian Simenon in Indochina om toen zijn konvooi nabij Hanoi in een hinderlaag van de Vietcong viel.
Over hem publiceerde de Belg Patrick Roegiers onder de titel L'autre Simenon (Grasset) een biografische roman. Het boek deed in Franstalig België en in Frankrijk al heel wat stof opwaaien. De auteur neemt meer dan eens een loopje met de waarheid. Zo beweert Roegiers ten onrechte dat Christian een tijdlang aan het Oostfront streed. Het is vooral wat schrijver over de auteur van de Maigret-romans schreef dat de woede van de Simenon-fans opwekte. Zo verwijt Roegiers hem lafheid en dat hij nauwe contacten met Duitse militairen onderhield.
Een stevige biografie van Christian Simenon zouden we begroet hebben. Maar blijkbaar kan dat niet in Franstalig België waar de academische historici het thema collaboratie schuwen als de pest. Roegiers' roman is een mengeling van biografische gegevens, gratuit verhalen en lasterpraatjes. Meer mogen we blijkbaar uit de Ardennen niet verwachten.