Een hoofdstuk verder

Gisteren schreef ik de eerste paragraaf van wat hoofdstuk negen moet worden van mijn Vindevogel-biografie in wording; Het wordt eerder een soort overgangshoofdstuk waarin de jaren, 1932 tot 1936 zullen behandeld worden. Jaren van economische crisis, die ook niet zonder problemen aan Vindevogel voorbij gingen. Op politiek vlak bleef zijn sterke positie in de Vlaamse Ardennen evenwel onaangeraakt.

Tweede deel biografie Hugo Schiltz

In 2009 publiceerde journalist Paul Huybrechts het eerste deel van zijn Hugo Schiltz-biografie of beter een uitgebreide bloemlezing uit de lezenswaardige dagboeken van de jonge Hugo. Biograaf Huybrechts voorzag de citaten van wat toelichting en commentaar. Jarenlang bestond er onzekerheid over het tweede, en zelfs een derde, deel. Om diverse redenen zag Huybrechts het niet meer zitten.

't Pallieterke

Nu lezen we in Knack dat in 2015 het tweede deel zal verschijnen met een nieuwe biograaf en een nieuwe uitgever. Biograaf wordt Eric van de Casteele, de opvolger van Frans-Jos Verdoodt aan de Arteveldehogeschool in Gent. Nu de Vlaamse Gemeenschap, bij monde van het Vlaamse Fonds voor de Letteren stelt zo maar eventjes de niet-onaardige som van 25.000€ ter beschikking van de biograaf-in-wording en zijn uitgever om het boek te publiceren. Hierbij moeten we ons toch de vraag stellen of het voor een auteur van een politieke biografie wel deontologisch verantwoord is gemeenschapsgeld te aanvaarden? In hoeverre kan hij dan nog onvooringenomen zijn werk schrijven? Mag het geld van het Vlaamse Fonds voor de Letteren wel aan non-fictie boeken besteed worden? Dat men geldelijke steun verleent aan literaire biografieën tot daar aan toe maar politieke? Ik hoop dat uitgeverij Pelckmans voldoende gemeenschapsgeld zal krijgen om er een stevig gebonden boek van te maken.

Leo Vindevogel acht

Op deze Paasmaandag kon ik een punt zetten achter hoofdstuk acht van de Leo Vindevogel-biografie in wording. In dat hoofdstuk behandel ik de periode, 1919-1932 dus de jaren dat hij als onafhankelijk flamingant bij de Frontpartij vertoefde. Een toch wel cruciale periode uit zijn politieke leven. De komende week neem ik eventjes de tijd om een paar boeken te lezen vooraleer met het negende hoofdstuk te beginnen.
Zaterdagochtend (op Stille Zaterdag) waren we in Nederbrakel. In het Documentatiecentrum Triverius werden we met open armen ontvangen. Een en ander gevonden over dr. Alfons Weemaes en zijn relaties met de Christen Volksbond van Vindevogel. Er was ook nog eventjes tijd om de retrospectieve tentoonstelling René Cosyns te bezoeken; aanbevolen voor wie van de Vlaamse Ardennen houdt. Achteraf doorgereden naar Amougies/Amengijs. Er een boek over de lokale geschiedenis in de plaatselijke bibliotheek gekocht. De bibliothecaresse was wat blij dat ze nog een exemplaar kon slijten.

Tweede druk Degrelle

Mijn Nederlandse uitgever Perry Pierik (uitgeverij Aspekt) liet me weten dat er spoedig een tweede druk van mijn Léon Degrelle zal verschijnen. Bij het vernemen van dat heuglijk feit klopte mijn hart een slag sneller.

Karl Roos recensie

In het nummer van april 2012 van het tijdschrift Neues Elsass-Lothringen verscheen volgende deugddoende recensie van mijn brochure over Karl Roos.

Guernica en Churchill

Nog steeds blijft een hardnekkige mythe stand houden. Namelijk dat de Duitsers als eersten in de militaire geschiedenis een terreuraanval op een stad uitgevoerd hebben, en wel op de Baskische stad Guernica in 1937 tijdens de Spaanse Burgeroorlog. Het waren evenwel niet de piloten van de Luftwaffe maar wel de piloten van de Britse Royal Air Force die deze trieste 'eer' toegekend dient te worden. Al in 1920 bombardeerden Britse vliegtugen dorpen en steden in het tegenwoordige Irak met brandbommen en mosterdgas. De Britse minister van Oorlog was toen Winston Churchill.
Het was ook deze Churchill die nog op 3 mei 1945 Duitse passagierschepen, die met vluchtelingen overladen waren, deed kelderen. Het gebeurde in de Neustädter Bucht. Hoewel deze schepen duidelijk met vlaggen van het Rode Kruis en grote witte doeken gekentekend waren, gaven de Britten geen pardon. Op een van deze schepen de Cap Arcona bevonden zich 7148 concentratiekampgevangenen...

De zwarte canon

Het steeds lezenswaardige De Groene Amsterdammer van deze week (8 maart 2012) brengt onder de titel De zwarte canon een overzicht van de donkerste bladzijden uit de Nederlandse geschiedenis. Onderwerpen als de martelaren van Gorcum, de executie van Oldenbarnevelt, de omgang met de joden, de vervolging van de 'foute' landgenoten, de politionele acties in Nederlands-Indië, ... komen er aan bod. Het uitgebreide artikel werd door Chris van der Heyden, auteur van het recente Dat nooit meer (2011), geschreven. Warm aanbevolen en hadden wij maar een dergelijk tijdschrift.