Gisteravond in het AMVC-Letterenhuis in Antwerpen de voorstelling van de lijvige biografie van de Vlaamsgezinde advocaat en humanist René Victor (1897-1984) door Jan Verstraete (geen familie!) bijgewoond. Zo'n honderdtal aanwezigen. Professor Matthias Storme schitterde door een deels geïmproviseerde rede. Terecht stelde hij dat hij van voetnoten houdt en een hekel heeft aan eindnoten, zoals ze ook in deze biografie jammerlijk aanwezig zijn. Toppunt van ellende is echter wanneer de uitgever voor het notenapparaat verwijst naar de webstek van zijn uitgeverij. Gelukkig werden in het voorliggende boek, uitgegeven door DoorbraakBoeken, de noten in het boek opgenomen.
Door de late voorstelling van het boek (20u30) moest ik me reppen om de laatste trein richting Kortrijk (22u37) te halen. Binnen afzienbare tijd zal ik het boek in 't Pallieterke bespreken.
In het verleden verschenen van mijn hand al tientallen boeken en brochures over diverse figuren uit de geschiedenis van de Vlaamse Beweging en de collaboratie in Europa. De belangrijkste zijn o.a. Hendrik Jozef Elias, Reimond Tollenaere, Odiel Spruytte, Jeroom Leuridan, enz. Meer inlichtingen vindt u op mijn webstek. Met deze blog wil ik in de toekomst berichten over mijn nieuwe projecten en over de literatuur die ik daarbij doorneem.
donderdag 25 oktober 2018
vrijdag 12 oktober 2018
Lokeren
Gistermiddag samen met een goede vriend de tentoonstelling over het hechteniskamp of concentratiekamp van Lokeren in het stadsmuseum bezocht. Er was veel belangstelling. Tentoonstelling met veel unieke kunstwerken mag er wezen. Het is dan ook jammer dat het zogenaamde begeleidende wetenschappelijke comité het niet nodig vond om een catalogus uit te brengen. Immers voor de eerste, en wellicht laatste, maal werden hier tal van kunstwerken samengebracht die anders in privé verzamelingen berusten. Hier zijn/waren stukken te zien die we nog nooit eerder zagen. Een gemiste kans.
donderdag 11 oktober 2018
Dr. Adriaan Martens vijftig jaar geleden overleden
Slechts weinigen zullen er bij stilgestaan hebben maar vijftig jaar geleden op 26 september 1968 overleed dr. Adriaan Martens in het landelijke Leiedorp Astene nabij Deinze. In zijn tijd deed hij zowel op geneeskundig als op politiek vlak heel wat stof opwaaien.
Hij was in allerlei opzichten een opmerkelijke figuur te noemen. Tijdens de twee wereldoorlogen was hij professor aan de Gentse universiteit, en dat kwam hem telkens duur te staan. Hij was gespecialiseerd in de interne geneeskunde en hij maakte naam met zijn dieetleer, die gebaseerd was op een persoonlijk dieet dat samengesteld werd op basis van het ziektebeeld van de te behandelen patiënt.
Toch werd hij vooral bekend als de centrale figuur in de zogenaamde Affaire Martens. Als gewezen activist werd hij in 1939 benoemd tot lid van de pas opgerichte Koninklijke Vlaamse Academie voor Geneeskunde. Liberalen en Franstaligen steigerden toen ze de benoeming vernamen. Er werd een echte hetzecampagne tegen Martens en de regering Spaak, die hem benoemde, ontketend. Resultaat was dat de regering viel en er op 2 april 1939 nieuwe verkiezingen plaatsvonden. Op verkiezingsdag nam een getergde dr. Martens ontslag uit de Academie.
Ondanks zijn druk bestaan genoot hij van de landelijke rust en interesseerde hij zich levenslang voor kunst, vooral dan die van de Latemse school. Martens was ook een gedreven kunstverzamelaar.
Naar aanleiding van zijn 50ste overlijdensdag verscheen er een eerste boek over hem: Benoît Vandeputte, Adriaan Martens en Henry van de Velde: geneeskunst aan de Leie. Oostkamp, Stichting Kunstboek, 2018. Ill., 112 blz. Geb., 26,95 € ISBN 978 90 5856 597 6
Hij was in allerlei opzichten een opmerkelijke figuur te noemen. Tijdens de twee wereldoorlogen was hij professor aan de Gentse universiteit, en dat kwam hem telkens duur te staan. Hij was gespecialiseerd in de interne geneeskunde en hij maakte naam met zijn dieetleer, die gebaseerd was op een persoonlijk dieet dat samengesteld werd op basis van het ziektebeeld van de te behandelen patiënt.
Toch werd hij vooral bekend als de centrale figuur in de zogenaamde Affaire Martens. Als gewezen activist werd hij in 1939 benoemd tot lid van de pas opgerichte Koninklijke Vlaamse Academie voor Geneeskunde. Liberalen en Franstaligen steigerden toen ze de benoeming vernamen. Er werd een echte hetzecampagne tegen Martens en de regering Spaak, die hem benoemde, ontketend. Resultaat was dat de regering viel en er op 2 april 1939 nieuwe verkiezingen plaatsvonden. Op verkiezingsdag nam een getergde dr. Martens ontslag uit de Academie.
Ondanks zijn druk bestaan genoot hij van de landelijke rust en interesseerde hij zich levenslang voor kunst, vooral dan die van de Latemse school. Martens was ook een gedreven kunstverzamelaar.
Naar aanleiding van zijn 50ste overlijdensdag verscheen er een eerste boek over hem: Benoît Vandeputte, Adriaan Martens en Henry van de Velde: geneeskunst aan de Leie. Oostkamp, Stichting Kunstboek, 2018. Ill., 112 blz. Geb., 26,95 € ISBN 978 90 5856 597 6
donderdag 27 september 2018
Karel de Rycke uitverkocht
Gisteren het laatste exemplaar van mijn brochure over Karel de Rycke verkocht. Daarmee is deze brochure, nr. 8 in de Altringerreeks, volledig uitverkocht. Er verschenen twee verschillende drukken van. Een derde oplage is niet voorzien.
vrijdag 14 september 2018
Reimond Tollenaere in Tielt
Gisteravond sprak ik voor de Marnix Ring Roeselare-Tielt "De Blauwvoet" over VNV-propagandaleider en commandant-generaal van de Dietsche Militie/Zwarte Brigade Reimond Tollenaere. Mijn lezing ging door in een van de vergaderruimtes van het aangename restaurant Shamrock in Tielt.
Een 35-tal aanwezigen en alles vond plaats in een gemoedelijke sfeer. Met dank aan voorzitter Lieven Debrabander. Achteraf kon ik wat boeken aan de man brengen onder meer ook van mijn pas verschenen Friese Portretten.
Een 35-tal aanwezigen en alles vond plaats in een gemoedelijke sfeer. Met dank aan voorzitter Lieven Debrabander. Achteraf kon ik wat boeken aan de man brengen onder meer ook van mijn pas verschenen Friese Portretten.
zondag 9 september 2018
Gaston Durnez 90
Vandaag viert journalist-biograaf-portrettist-columnist Gaston Durnez zijn 90ste verjaardag. Van hieruit willen we hem met deze Bijbelse leeftijd gelukwensen.
Gisteren woonde ik in het AMVC-Letterenhuis in Antwerpen de voorstelling van zijn jongste boek Een mens is maar een wandelaar bij. Een inhoudelijk rijk boek waarin hij 33 mensen die hij van nabij kende, portretteert op zijn eigen onnavolgbare wijze. Aan elk 'portret' koppelde hij een resem persoonlijke herinneringen. Als een rode draad doorheen de bundel loopt zijn spijt, zijn nauwelijks ingehouden woede, over de teloorgang van 'zijn' krant De Standaard, die zijn eigen principes overboord gooide en verloochende. Het boek leest als een document humain. Een eerbetoon aan een noest werkende generatie.
Gisteren woonde ik in het AMVC-Letterenhuis in Antwerpen de voorstelling van zijn jongste boek Een mens is maar een wandelaar bij. Een inhoudelijk rijk boek waarin hij 33 mensen die hij van nabij kende, portretteert op zijn eigen onnavolgbare wijze. Aan elk 'portret' koppelde hij een resem persoonlijke herinneringen. Als een rode draad doorheen de bundel loopt zijn spijt, zijn nauwelijks ingehouden woede, over de teloorgang van 'zijn' krant De Standaard, die zijn eigen principes overboord gooide en verloochende. Het boek leest als een document humain. Een eerbetoon aan een noest werkende generatie.
donderdag 30 augustus 2018
Friezenboek gepubliceerd

Abonneren op:
Posts (Atom)