Tollenaere gesneuveld

 Vandaag is het exact tachtig jaar geleden dat de VNV-propagandaleider en vrijwilliger Reimond Tollenaere op donderdag, 22 januari 1942 aan het Oostfront, nabij het dorp Kopcy, sneuvelde. De gevechtspost waarin Untersturmführer Tollenaere zich bevond, kreeg een voltreffer van de Spaanse artillerie van de Blauwe Divisie te verduren. Gesneuveld door toedoen van "friendly fire" heet dat vandaag.

Van mijn boek Reimond Tollenaere: 'vader' van het Vlaams Legioen (2021, 23€) zijn nog enkele tientallen exemplaren beschikbaar. Zie ook: https://pieterjanverstraete.be/boeken  

Nieuwe folders

 Vanmorgen bracht ik de nieuwe folders van mijn te verschijnen boeken Dwarsliggers en de Oostfronter Renaat Waterschoot naar de Kortrijkse Masspost. Tot mijn onaangename verrassing diende ik vast te stellen (en te betalen) dat de posttarieven van bpost met zowat 15 % gestegen zijn. Niet te verwonderen dat meer en meer mensen alternatieven zoeken. Daarom ook wellicht was het zo rustig aan het loket. Wel dien je nu ook een afspraak te maken.

Ik hoop maar dat de folders binnen afzienbare tijd hun eindbestemming zullen bereiken en ook succes zullen kennen. Tussen haakjes wil ik ook nog vermelden dat het boek over Renaat Waterschoot het laatste zal zijn dat in de Oostfrontersreeks zal verschijnen. Daarna is het tijd voor iets anders.

Nieuwe webstek/website

 Vandaag kan ik met enige trots de lancering van mijn nieuwe webstek aankondigen. Het is het werk geweest van twee vrijwilligers die zich gedurende enkele maanden ingezet hebben om er iets degelijks en aantrekkelijks van te maken.

De nieuwe webstek kunt u hier openen en raadplegen: https://pieterjanverstraete.be 

We klinken op het succes ervan!

Stalin agressor 1941

 De Amerikaanse historicus Sean McMeekin is wat je noemt een non-conformistische publicist die zich vooral toelegt op Oost-Europa. Zo publiceerde hij enkele jaren geleden een boek over het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog, waarin hij haarfijn uitlegt hoe het tsaristische Rusland door Frankrijk gemanipuleerd werd, wat ten slotte leidde tot het voortijdige mobiliseren van het Russische leger. Uiteindelijk leidde dat mobilisatiebevel tot het uitbarsten van de kanonnen van augustus 1914.

Dit jaar publiceerde hij een nieuw boek. Onder de titel Stalin's War schrijft hij een totaal nieuwe versie van de Tweede Wereldoorlog; beschouwd vanuit het standpunt van de Sovjet-tiran Stalin. Op 5 mei 1941 hield hij voor tweeduizend pas afgestudeerde officieren van de militaire academie van Moskou een toespraak, waarin hij verklaarde dat een oorlog tegen het "arrogante en te verslagen" Duitsland onvermijdelijk was geworden. Het Rode Leger was echter dermate uitgerust en versterkt dat de Wehrmacht het onderspit zou delven. Ten laatste in de zomer van 1941 zou het machtige Sovjet-leger, aldus Stalin, toeslaan. 

Enorme logistieke problemen verhinderden echter, aldus de goed gedocumenteerde McMeekin, dat het Rode Leger als eerste kon toeslaan. In deze titanenoorlog was Hitler de uiteindelijke initiatiefnemer. De grootste landstrijdmacht aller tijden kreeg hierbij keiharde nederlagen te incasseren, waarvan ze zich pas in de winter van 1942/1943 ter dege kon herstellen. 

Heel wat aandacht besteedt de US-geschiedschrijver aan de Amerikaans-Sovjet-Russische betrekkingen die vanaf 1933, toen Roosevelt president werd, plots intensiever werden. De Sovjets kregen vanaf die datum enorme technische middelen en leveringen toebedeeld. 

In elk geval geeft het boek van McMeekin ons een heel andere kijk op het uitbreken van de oorlog tussen Duitsland en de Sovjet-Unie (Unternehmen Barbarossa) dan tot nu toe het geval was
. De Duitsers spraken steeds van een preventieve oorlog. De visie van McMeekin brengt deze stelling alvast een stapje nader. Een aantal Russische historici deden dat voordien ook al. Buiten de Angelsaksische wereld werd er nog met geen woord gerept over het nieuwe boek van Sean McMeekin. Of het alvast ophefmakende boek ooit in het Nederlands zal verschijnen?

Hans G. Kresse 100, "Eric de Noorman" 75

 Op 3 december ll. vierden stripliefhebbers de honderdste geboortedag van striptekenaar en illustrator  Hans G. Kresse (Amsterdam, 3 december 1921 en Doorwerth, 12 maart 1992). Tegelijkertijd wordt er een huldedronk uitgebracht op het 75-jarig bestaan van zijn meest bekende stripreeks Eric de Noorman. De eerste verhalen in albumvorm werden door de krant Het Laatste Nieuws uitgebracht. 

Kresse behoorde tot de belangrijkste Nederlandse striptekenaars van de 20ste eeuw. Op het hoogtepunt van zijn roem, midden jaren 1950, werden de in oblongformaat uitgebrachte stripverhalen in oplagen van 75.000 exemplaren uitgegeven. Vertalingen volgden in het Engels, het Frans, het Spaans, het Fries en de Scandinavische talen. Kresse tekende ook voor bladen als Donald Duck en Panorama. 

Ondanks de veelheid en verscheidenheid van zijn werk verschenen er naar aanleiding van deze verjaardagen geen evenementen of gelegenheidsuitgaven. Alvast een gemiste kans.

Rheinsberg Brandenburg

 Juist terug van een weekje verblijf in het Seehotel in Rheinsberg, deelstaat Brandenburg met als hoofdstad Potsdam en Berlijn omsluitend. De reis was georganiseerd door Samana van de CM dat reizen mogelijk maakt voor mensen met een gebrek. Ik ging mee als begeleider van echtgenote Ann, en maakte er op mijn eentje diverse wandelingen in de bossen. Daarnaast waren er ook uitstappen naar Berlijn en Potsdam.

Brandenburg is even groot als de Belgische staat maar telt amper 2,5 miljoen inwoners. Daarnaast zijn er ook een 200-tal wolven, liet een natuurliefhebber me weten. Maar deze wolven vormen geen gevaar. Mens en wolf leven er in volstrekte harmonie. Immers iedere wolf heeft de beschikking over zo'n honderd vierkante kilometer. Er is voldoende wild (herten, everzwijnen...) beschikbaar voor Isegrim. Schapen en koeien worden door de wolven met rust gelaten. Gedurende mijn wandelingen heb ik evenwel wolf noch everzwijn gezien of gehoord. Weet dat 85 % van Brandenburg -het jachtdomein van gewezen DDR-dictator Honecker ligt er ook- uit meren, moerassen, heide en wouden bestaat. Het was er heerlijk. Ik kon letterlijk de bladeren van de bomen horen vallen. De ansichtkaart toont het Seehotel waar we verbleven. Het werd oorspronkelijk in 1916 ten behoeve van gewonde soldaten opgericht. 

Thans zet ik mijn werk aan mijn opstel over Erich Wichman verder.

Erich Wichman

 Mijn eerste en tevens laatste blogstukje van deze maand. Op 17 oktober vond in Kontich andermaal de Vlaamse Boekenbeurs plaats. Het werd voor mij en anderen een teleurstelling. Hoewel organisatorisch alles in orde was, viel de verkoop flink tegen. Voor mij was het de zwakste beurs ooit. Het vaste koopgrage publiek was present maar daarnaast heb je veel 'toeristen', die vlug hun ronde doen en zich daarna aan een tafeltje installeren om te schransen en te drinken, meestal in het gezelschap van hun geloofsgenoten. Dat was dan hun beurs. Ik weet wel, ik weet wel. Niet iedere Vlaming koopt boeken. De meerderheid koopt nooit ofte nimmer een boek. Dat is nu eenmaal zo. Deze digitale tijden maken het alleen maar erger. Daarbij komt ook nog eens corona. Daardoor bleven velen liever thuis. Nu, volgend jaar beter hoop ik.

De laatste week ben ik volop bezig me in te lezen in het werk van en over Erich Wichman. Een dwarsligger van eerste orde, geliefd en gehaat, bewonderd en veracht, die lak had aan alles en iedereen. Hij staat ook bekend als een van de eerste Nederlandse fascisten, hoewel hij evenzeer bekendheid geniet als anarchist.  Het ligt in mijn bedoeling om over hem een biografisch
opstel te schrijven dat bestemd is voor Tekos.