Dwarsliggers in de belangstelling

 Gisteren en vandaag verscheen op doorbraak.be het lange interview dat redacteur Luc Pauwels van me afnam naar aanleiding van het verschijnen van mijn laatste boek Dwarsliggers. 

Bij de lectuur van de biografie van priester Wouter Lutkie

 De afgelopen dagen las ik de stevige en rijk informatieve biografie van Wouter Lutkie (1887-1968) geschreven door Willem Huberts (uitgeverij Boom).

Priester Lutkie was een eenzaat en vurig pleitbezorger van het corporatisme en het fascisme. Hij is zo'n figuur die in vrijwel elke geschiedenis van het Nederlandse fascisme en nationaalsocialisme opduikt. In het interbellum werd hij zeven maal door Mussolini in privé-audiëntie ontvangen. Een record. Als priester slaagde hij erin om zich na verloop van tijd helemaal te onttrekken aan parochiewerk. Liever hield hij zich bezig met de nieuwe taal Esperanto, het zionisme en sociaal engagement. Maar bovenal kwam hier het fascisme te staan. Hij bouwde in heel Europa een eigen netwerk uit. Daarnaast ontpopte hij zich ook als publicist. Hij stichtte en leidde ook zijn eigen tijdschrift Aristo, dat het decennialang volhield, ook in de moeilijke naoorlogse jaren. Wouter Lutkie bleef voor zijn eigen overtuiging staan. Tijdens de bezetting hielp hij heel wat mensen in nood en deed hiervoor beroep op zijn netwerk. Hierdoor bleef hij grotendeels gespaard van vervolging. Zijn katholieke overheid maakte hem het leven echter meer dan eens zuur.

Tussen zijn vele contacten bevond zich ook Joris van Severen, die Lutkie tussen augustus en december 1935 'frequent' ontmoette. Auteur Huberts omschrijft de Dinaso-leider als volgt: "Een Belgisch fascistisch politicus die na de Eerste Wereldoorlog in de politiek ging als kandidaat voor de Frontpartij. Hij richtte in 1931 het Verdinaso op, een in al zijn verschijningsvormen fascistische vereniging met een militie, uniformen, marsen, landdagen [waarvan Lutkie er een paar bijwoonde], een antidemocratisch, corporatistisch programma en een fel antisemitisme. (...)" (p. 237),
en "Hoewel de samenwerking niet lang duurde, bleef Lutkie geïnteresseerd in Joris van Severen en zijn Verdinaso" (p. 238).

Hamme

 Gisteravond mocht ik in Hamme in een taverne, onder meer de geboorteplaats van Renaat Waterschoot, mijn twee nieuwe boeken komen voorstellen. In mijn uiteenzetting had ik het ook over een non-conformistische geschiedschrijving en de terreur van de zogenaamde woke-historici, die ook bij ons meer en meer hun opwachting maken.

Er was een heel geïnteresseerd publiek komen opdagen dat achteraf menig boek, vooral dan de Dwarsliggers en Renaat Waterschoot, kocht en liet signeren. Tevreden en uitverkocht kon ik in de late avond huiswaarts keren. Met dank aan J.d.B. en R.P. Foto's FDK.

Met Staf de Clercq aan de slag

 Deze week ben ik definitief van start gegaan met het werk aan de biografie van de onderwijzer/fronter en stichter/leider van het Vlaamsch Nationaal Verbond die Staf de Clercq was. Na 26 jaar documentatie en materiaal van en over hem verzameld te hebben, is het thans aan de tijd om met het 'scheppingsproces' (naar het mooie woord van wijlen Jan d'Haese) van start te gaan. 

In de eerste fase heb ik de inhoud van twee archiefkasten onderverdeeld in de diverse (34 in totaal) hoofdstukken die de twee boekdelen zullen omvatten. Volgende week begin ik mij in de verzamelde archiefstukken in te lezen, waarna ik de bestaande literatuur zal herlezen. Ik zal u regelmatig op de hoogte houden.

Tweede Vlaamse Boekenbeurs in Ieper

 Na twee jaar onderbreking wegens corona werd gisteren in het Vleeshuis in Ieper de tweede Vlaamse Boekenbeurs gehouden. Wie bevreesd was dat er na zo'n onderbreking weinig of geen volk zou komen opdagen, kwam gelukkig bedrogen uit. Er waren heel wat aanwezigen en niet alleen toeristen die even kwamen kijken maar ook kopers. 

Zelf mag ik me gelukkig prijzen. Vooral mijn twee nieuwe boeken Dwarsliggers en Renaat Waterschoot vielen op mijn stand in het oog. Met dank aan Nancy Six voor de organisatie van het gebeuren. En laat ons hopen dat het covidvirus thans tot het verleden zal behoren. (Foto FDB)

'Dwarsliggers' in huis

Tijdens de afgelopen week werden mijn 'Dwarsliggers' aan huis geleverd. Het Oostfrontersboek over Renaat Waterschoot werd eerder al geleverd. Thans ben ik volop doende met beide boeken verzendingsklaar te maken zodat op dinsdag, 1 maart alle boeken verzonden kunnen worden. Het werk (koesteren, controleren, inpakken met bijlagen en in stevige kartons verpakken) doe ik graag maar vergt de nodige tijd. Maar tegen maandagavond steekt alles in postzakken. Samen met mijn schoonbroer, tevens chauffeur, breng ik dinsdag alle pakken naar het postpunt. Immers in het Kortrijkse posthoofdkantoor mag je maar twintig zendingen per dag afgeven. In de postpunten zijn ze gelukkig
toleranter. 

Album Jam/Paul Jamin gevonden

Vorige week kon ik op een veiling een van de eerste albums van Jam, pseudoniem van Paul Jamin die na de oorlog als Alidor onder meer als cartoonist meewerkte aan de krant De Standaard, aankopen.

Het verworven album draagt als titel Beaux jours de l'Oasis en werd in 1937 uitgegeven door de Editions Rex, waarvan Léon Degrelle directeur was. Jamin zelf was een overtuigd rexist. Het boek, 115 blz. rijk,  bevat voornamelijk politieke karikaturen die nauw op de toenmalige actualiteit spelen. 

Over Paul Jamin schreef en publiceerde ik in 2015 onder de titel Jam-Alidor, alias Paul Jamin (5€) een brochure in de Altringerreeks. Enkele exemplaren zijn nog verkrijgbaar.

Zie: https://pieterjanverstraete.be