Hommage aan Reimond Tollenaere

 In het laatste nummer (Nr. 60) van het Duitse tijdschrift DMZ-Zeitgeschichte dat zich hoofdzakelijk wijdt aan de geschiedenis van de Waffen-SS, verscheen een hommage aan Reimond Tollenaere die eerder dit jaar op 22 januari sneuvelde. Hierbij vindt u het artikel dat op p. 66 verscheen.

Oswald van Ooteghem overleden

 Zopas vernam ik dat de gewezen Oostfrontofficier en senator van de Volksunie, Oswald van Ooteghem op Allerheiligen overleden is. Hij werd 98 jaar, een Bijbelse leeftijd. 

Samen voerden we in de loop van de jaren diverse gesprekken en wisselden we tientallen brieven, kaarten en e-berichten. Telkens was de collaboratie en meer speciaal het Oostfront ons gespreksonderwerp. Hij volgde op de voet mijn publicaties over figuren en thema's in verband met de gruwelijke oorlog aan het Russische front. Menig brief van hem verwerkte ik in mijn boeken. Vooral mijn boek over het Jugendbataillon van de Langemarck-divisie volgde hij op de voet. Het waren voor Oswald levendige herinneringen. 

Hij was tevens een fijne mens met een levendige interesse voor alles wat er in Vlaanderen en in de wereld daarrond gebeurde. Zijn jeugdidealisme bleef hij zijn levenlang trouw.

Van hieruit wens ik mijn innige deelneming te betuigen aan zijn familie.

Voorstelling boek Mark Grammens

 Vandaag woonden Ann en ik in het Vlaamse Parlement in Brussel de voorstelling bij van het boek Trouw moet blijken: teksten uit Journaal (DoorbraakBoeken). Vooraf sprak de getalenteerde spreker en opiniemaker Mark Elchardus onder de titel Opvattingen moeten leren van feiten: gemeenschapsdenken als harde discipline de eerste Mark Grammens-lezing uit, die voortaan jaarlijks gehouden zal worden. Ondanks de nogal zwaar ophanden liggende titel had niemand van de ruim 150 aanwezigen moeilijkheden om de vlotte uiteenzetting van de socioloog Elchardus te volgen. Het was muisstil in de zaal. Achteraf kreeg eenieder de tekst van de lezing in brochurevorm gratis mee naar huis. Het was een geestelijk plezier om naar de man te mogen luisteren.

Daarna volgde de eigenlijke voorstelling van het boek; dat gebeurde onder de vorm van een panelgesprek tussen Rik van Cauwelaert, Jean-Pierre Rondas en Elchardus met Pieter Bauwens als gedreven moderator. Het boek bestaat uit teksten van Rondas, Luc Pauwels en ondergetekende. Ik schreef een biografische inleiding over Mark Grammens van zo'n vijftig pagina's. Het grootste deel van het boek met enkele illustraties bestaat uit een ruime bloemlezing van 170 pagina's uit Grammens' teksten verschenen in Journaal. Deze selectie gebeurde vooral door Rondas en Bauwens met medewerking van de steller van dit blogstukje. Uit deze artikels blijkt maar al te duidelijk dat Grammens een visie had op onze toekomst die vandaag nog steeds geldig is.
Het boek zal beslist kunnen meehelpen aan het wordingsproces van de volledige biografie van Mark Grammens, een van de meest toonaangevende journalist uit de tweede helft van de 20ste eeuw in Vlaanderen.

In memoriam Staf de Clercq, 1942-2022

Morgen zal het tachtig jaar geleden zijn dat de taalgrensactivist, vakbondsman, Fronter en de stichter-leider van het Vlaamsch Nationaal Verbond Staf de Clercq op donderdag, 22 oktober 1942 in Gent overleed. Hij stierf aan de gevolgen van een al lang aanslepende hartkwaal. Thans kunnen we daar ook aan toevoegen dat de stress hem teveel werd. De gevolgen van zijn vergaande collaboratie en de blijvende tegenwerking van de bezettingsautoriteiten groeiden hem boven het hoofd. Daarbij kwam ook nog het toenemende besef dat het "tweede activisme" tot mislukken gedoemd was. De verdeeldheid binnen de Raad van Leiding van het VNV sprak hieromtrent boekdelen. Met het overlijden van de VNV-leider ging een van de meest prominente Vlaams-nationalisten uit de eerste helft van de 20ste eeuw heen.

Biografie Staf de Clercq (3)

Momenteel ben ik met Staf de Clercq te midden van de Eerste Wereldoorlog verzeild geraakt. Hoewel het bronnenmateriaal hierover eerder schaars te noemen is, zullen de oorlogsbelevenissen van sergeant-majoor De Clercq toch een cyclus van drie hoofdstukken beslaan. Intussen ben ik nog steeds op zoek naar een foto van hem zonder baard. Het ligt immers in mijn bedoeling om de cover van boekdeel een te voorzien van een baardloze Staf; dit om de nadruk te leggen op het belang van zijn biografie vóór de Eerste Wereldoorlog. Dergelijke foto's zijn eerder zeldzaam te noemen. Vanaf de Grote Wereldbrand liet hij zijn baard groeien. Tegenwoordig denk ik ook al aan de periode na het verschijnen van de Staf de Clercq-biografie. Zo ben ik me aan het inkopen over Ante Pavelic. Het ligt in mijn bedoeling om een korte biografie te wijden aan de meest beruchte Europese collaborateur. Pavelic was de leider van Kroatië tijdens de jaren, 1941-1945 en geldt als de meest zwarte van alle collaborateurs. Boek dat mettertijd zal verschijnen bij uitgeverij Aspekt.

Donaukruisvaart

Sinds gisteren ben ik terug van een kruisvaart ('cruise') op de Donau tussen Passau en Boedapest. Fantastische reis en heel wat gezien. De steden Boedapest en Wenen zijn een apart bezoek meer dan waard. Wenen is een heel gezellige stad waar je makkelijk verdwaalt en Boedapest is een zeer nette stad met veel netjes geklede jeugd. Ook zeer muzikaal. Bij ons avondlijk bezoek aan het centrum werden op twee verschillende plaatsen populaire muziek gespeeld en gezongen. Niet ver van de dom verkochten kunstenaars overdag hun karikaturen van onder meer Poetin en Orban. De politie liet hen begaan. Het is niet zo dat er overal portretten van Viktor Orban te zien zijn en slogans van zijn partij te lezen vallen. Niets van gemerkt. Wel is het zo dat je lid van zijn partij moet zijn indien je iets wilt bekomen. In Wenen en Linz was er wel overal partijpropaganda in het straatbeeld te zien. Daar vinden er op 5 oktober nieuwe presidentsverkiezingen plaats. Er zijn 22 kandidaten... Overigens had onze Weg met Doorbraak-groep in Linz het voorrecht om door de huidige president persoonlijk toegewuifd te worden. Hij dacht wellicht dat we een groep aanhangers waren. Nu, de vriendelijke man kreeg van de meeste van ons een wedergroet. Heel wat bijgeleerd tijdens deze reis in aangenaam, vriendschappelijk gezelschap. Opvallend was ook dat de Donaustreek er heel wat groener bij lag dan onze droge gewesten.

Biografie Staf de Clercq (2)

Gisteren sloot ik de werkzaamheden aan het vijfde hoofdstuk af en dat ondanks de verzengende hitte. Dankzij het groene dak boven mijn hoofd is mijn studeerkamer nog enigszins koel te houden. Ik hield het bij 25°C wel uit. Geen airco want dat maakt te veel lawaai. Het vijfde hoofdstuk handelt over Staf de Clercq als taalgrensmilitant. Gelukkig kon ik voor dat hoofdstuk over betrekkelijk veel materiaal beschikken. Thans zal ik een artikel schrijven voor de boekenreeks "De Grote Oorlog". De bijdrage zal handelen over Operation Albion. De geslaagde Duitse landing en verovering van de Baltische eilanden in oktober 1917 op de Russen. Eerder al hadden Britse en ANZAC-divisies in april 1915 gepoogd de Dardanellen op de Turken te veroveren. Maar dat draaide uit op een groot fiasco voor de geallieeerden.