Op 13 mei 1940 werd de bibliotheek, aldus Frank Seberechts, van de rechts-radicale Vlaams-nationalist Aloïs Goossens door het Antwerpse parket in beslag genomen. In totaal verdwenen 299 boeken en tijdschrift nummers. Ze werden nooit meer teruggevonden. In de herfst van 1940 diende Goossens een schadeclaim in. Hiertoe had hij, wellicht aan de hand van bewaard gebleven steekkaarten, een gedetailleerde boekenlijst opgesteld. Aan de hand hiervan kunnen we zonder meer Goossens als een Vlaamse nationaalsocialist bestempelen.Gedurende twee jaar (1935/1936) was hij lid van het Verdinaso en was hij een tijdlang propagandaleider van de Antwerpse afdeling. Na zijn vertrek engageerde hij zich bij de Vlaamsche Arbeiderspartij en richtte hij samen met Wuyts (?) De Vrienden van het Nieuwe Duitschland op, dat een twintigtal leden kende. Zelf werd hij hoofdredacteur van het blad De Nationaal-Socialist. Meer dan een nummer verscheen er echter niet. Later werd Goossens nog actief bij de Nationaal Socialistische Vlaamsche Arbeiderspartij. In 1941stopte hij plots met ieder verder engagement. Wellicht op bevel van hogerhand. Goossens was immers een notoir homoseksueel en kwam er ook voor uit. Dat kon toen niet. Voor hem een geluk. Tijdens zijn proces in 1947 voor de Antwerpse krijgsraad werd hij slechts tot twee jaar gevangenis veroordeeld, waarna hij nog twee jaar onder politietoezicht stond. Over zijn verdere lotgevallen, vond historicus Seberechts vooralsnog geen sporen. Ook een overlijdensdatum ontbreekt.
De boekenkast van Goossens bevat zes grote rubrieken: Vlaamse Beweging en Europa, Duitsland en het nationaalsocialisme, Duitse en Germaanse ideologie, Italiaans fascisme, Joden, christenen en vrijmetselaars en tenslotte communisme. Het ligt in de bedoeling dat Seberechts zijn materiaal verder uitwerkt en tegen het einde van het jaar in boekvorm uitbrengt. Ik ben blij dat ik er bij was.
