"Wij vragen geen pardon"

Onder deze titel publiceerde schrijfster Annelies Verbeke een kort artikel in het laatste nummer van het steeds interessante en mooi uitgegeven tijdschrift Zuurvrij van het AMVC-Letterenhuis. De in 1976 verschenen roman Wij vragen geen pardon van Willy Vanherp (1927-1993) handelt over zijn ervaringen aan het Oostfront in 1943/1944. Annelies vond het boek op een rommelmarkt en wijdde er enkele beschouwingen aan. Al bij al een vrij aardig stuk. Meer gegevens over het boek vindt u in mijn eigen publicatie De Oostfrontroman in de Vlaamse literatuur (1994). Later schreef Willy Vanherp er een vervolg op: Wij kregen geen pardon.

Jugendbataillon Flandern

 Links en rechts ben ik op zoek naar foto's over de strijd van het Jugendbataillon Flandern in Prenzlau en omgeving in april 1945. Dat blijkt niet makkelijk te zijn. Vandaar deze oproep. Mocht mij iemand kunnen helpen? Goede kleurenscans worden in dank aanvaard. Toegezonden foto's worden na gebruik onmiddellijk teruggestuurd. Ook ander materiaal i.v.m. het Jeugdbataljon is welkom. Ik ben namelijk van plan er later een leesfolder aan te wijden.
Dank bij voorbaat en ik kijk alvast uit naar uw reactie(s).

Dat nooit meer

Vanmiddag een recensie geschreven van het indrukwekkende boek van Chris van der Heijden, Dat nooit meer: de nasleep van de Tweede Wereldoorlog in Nederland. Een geschiedwerk van meer dan 900 bladzijden over hoe onze Noorderburen de oorlog na 1945 verwerkten, of een boek over de oorlog na de oorlog. Tevens vormt het werk een afrekening van de auteur met een hele linkse generatie, waartoe onder meer Harry Mulisch, Henk Hofland, Renate Rubinstein, Jan Blokker, ... behoorden. Volgens auteur legden zij de verkeerde klemtoon door van de holocaust een ijkpunt te maken. Hierdoor verhinderden zij bij voorbaat iedere discussie. Slechts vanaf het midden van de jaren 1990 ziet Van der Heijden enige verbetering opdagen: de geschiedschrijving van de Tweede Wereldoorlog in handen geven van deskundige en onvooringenomen historici. Knap werk en een voorbeeld voor Vlaanderen.

Zuidpoolexpedities

De laatste dagen niet alleen een vijftal korte recensies geschreven maar ook wat gelezen over de ontdekking van de Zuidpool, thans zo'n honderd jaar geleden. In 1910 startten er twee expedities: deze van de Brit Robert Scott en deze van de Noor Roald Amundsen. Op 17 januari 1912 bereikte Scott zijn doel. Tot zijn ontgoocheling en woede zag hij dat de Noorse vlag er al vrolijk wapperde. Amundsen was hem voor geweest en had de Zuidpool al op 14 december 1911 bereikt. Scotts expeditie werd door noodlottige pech achtervolgd. Geen enkel expeditielid kwam ooit terug. In november 1912 werden de lijken van Scott en zijn gezellen gevonden. Ter plaatse vond men ook zijn dagboek dat hem posthuum de nodige roem bezorgde.

 

De twee hierbij afgebeelde postzegels komen uit een reeks van vijf en zijn uitgegeven door Ross Island, dat onder de jurisdictie van Nieuw-Zeeland valt maar sinds 1957 eigen postzegels uitbrengt.

De Slegte

Gisteren half Vlaanderen (Lier-Antwerpen-Geel) doorkruist. Op de Wapper in Antwerpen in de Slegte de voorstelling van het nieuwe nummer van het kunsttijdschrift Vlaanderen over boekarchitectuur bijgewoond. Tijdens de recepte een interessant gesprek met filiaalhouder Kris Landuyt gevoerd. We hadden het over 'foute' boeken en vader en zoon Claus. Zelf bereidt Kris voor Vlaanderen een themanummer over Hugo Claus voor. Uiteraard vond ik nog een paar zeldzame publicaties die in mijn bibliotheek ontbraken.