"Wij vragen geen pardon"

Onder deze titel publiceerde schrijfster Annelies Verbeke een kort artikel in het laatste nummer van het steeds interessante en mooi uitgegeven tijdschrift Zuurvrij van het AMVC-Letterenhuis. De in 1976 verschenen roman Wij vragen geen pardon van Willy Vanherp (1927-1993) handelt over zijn ervaringen aan het Oostfront in 1943/1944. Annelies vond het boek op een rommelmarkt en wijdde er enkele beschouwingen aan. Al bij al een vrij aardig stuk. Meer gegevens over het boek vindt u in mijn eigen publicatie De Oostfrontroman in de Vlaamse literatuur (1994). Later schreef Willy Vanherp er een vervolg op: Wij kregen geen pardon.

Jugendbataillon Flandern

 Links en rechts ben ik op zoek naar foto's over de strijd van het Jugendbataillon Flandern in Prenzlau en omgeving in april 1945. Dat blijkt niet makkelijk te zijn. Vandaar deze oproep. Mocht mij iemand kunnen helpen? Goede kleurenscans worden in dank aanvaard. Toegezonden foto's worden na gebruik onmiddellijk teruggestuurd. Ook ander materiaal i.v.m. het Jeugdbataljon is welkom. Ik ben namelijk van plan er later een leesfolder aan te wijden.
Dank bij voorbaat en ik kijk alvast uit naar uw reactie(s).

Dat nooit meer

Vanmiddag een recensie geschreven van het indrukwekkende boek van Chris van der Heijden, Dat nooit meer: de nasleep van de Tweede Wereldoorlog in Nederland. Een geschiedwerk van meer dan 900 bladzijden over hoe onze Noorderburen de oorlog na 1945 verwerkten, of een boek over de oorlog na de oorlog. Tevens vormt het werk een afrekening van de auteur met een hele linkse generatie, waartoe onder meer Harry Mulisch, Henk Hofland, Renate Rubinstein, Jan Blokker, ... behoorden. Volgens auteur legden zij de verkeerde klemtoon door van de holocaust een ijkpunt te maken. Hierdoor verhinderden zij bij voorbaat iedere discussie. Slechts vanaf het midden van de jaren 1990 ziet Van der Heijden enige verbetering opdagen: de geschiedschrijving van de Tweede Wereldoorlog in handen geven van deskundige en onvooringenomen historici. Knap werk en een voorbeeld voor Vlaanderen.

Zuidpoolexpedities

De laatste dagen niet alleen een vijftal korte recensies geschreven maar ook wat gelezen over de ontdekking van de Zuidpool, thans zo'n honderd jaar geleden. In 1910 startten er twee expedities: deze van de Brit Robert Scott en deze van de Noor Roald Amundsen. Op 17 januari 1912 bereikte Scott zijn doel. Tot zijn ontgoocheling en woede zag hij dat de Noorse vlag er al vrolijk wapperde. Amundsen was hem voor geweest en had de Zuidpool al op 14 december 1911 bereikt. Scotts expeditie werd door noodlottige pech achtervolgd. Geen enkel expeditielid kwam ooit terug. In november 1912 werden de lijken van Scott en zijn gezellen gevonden. Ter plaatse vond men ook zijn dagboek dat hem posthuum de nodige roem bezorgde.

 

De twee hierbij afgebeelde postzegels komen uit een reeks van vijf en zijn uitgegeven door Ross Island, dat onder de jurisdictie van Nieuw-Zeeland valt maar sinds 1957 eigen postzegels uitbrengt.

De Slegte

Gisteren half Vlaanderen (Lier-Antwerpen-Geel) doorkruist. Op de Wapper in Antwerpen in de Slegte de voorstelling van het nieuwe nummer van het kunsttijdschrift Vlaanderen over boekarchitectuur bijgewoond. Tijdens de recepte een interessant gesprek met filiaalhouder Kris Landuyt gevoerd. We hadden het over 'foute' boeken en vader en zoon Claus. Zelf bereidt Kris voor Vlaanderen een themanummer over Hugo Claus voor. Uiteraard vond ik nog een paar zeldzame publicaties die in mijn bibliotheek ontbraken.

Leesfolder

Dit weekeinde schreef ik mijn eerste leesfolder. Het begrip 'leesfolder' bestaat hier nog niet. Mag ik er dan ook prat op gaan om als eerste het begrip te lanceren? Ik gaf er volgende definitie aan: een geïllustreerde, informatieve en zelfstandige tekst met bewaarfunctie. Elke door mij gepubliceerde leesfolder zal uit vier luiken bestaan en luxueus uitgebracht worden.
Mijn allereerste leesfolder (te verschijnen begin volgend jaar) handelt over de Wewelsburg, gelegen nabij de Duitse stad Paderborn. De burcht was bedoeld als Himmlers ideologisch SS-centrum. Uniek in Duitsland is zijn driehoekige vorm.

Oorlogsbedevaarten

Vandaag in de lokale Standaard Boekhandel het pas verschenen boek Scherven van de oorlog door het duo Bruno Benvindo en Evert Peeters ingekeken. In het boek staat ook een bijdrage gewijd aan de Oorlogsbedevaarten. Ongelooflijk maar waar: het boek dat wijlen Carlos van Louwe en ik over de Oorlogsbedevaarten (2002) schreven, wordt nergens vermeld. Is dat nu complete onkunde of kwaadwillige nalatenschap van twee politiek correcte 'historici'?

Willem Frederik Hermans

Luidens Hermans-biograaf Willem Otterspeer heeft de bekende schrijver zich in 1942 voor de Kultuurkamer aangemeld. Bij dit door de Duitse bezetter ingestelde instituut dienden kunstenaars en schrijvers zich in te schrijven als zij legaal wilden blijven werken en publiceren. Onduidelijk is of Hermans al of niet toegelaten werd. Op dat ogenblik had hij immers nog vrijwel niets gepubliceerd. Na 1945 stond Hermans heel kritisch tegenover mensen wier houding tijdens de bezetting dubieus was. (Bron Historisch Nieuwsblad, oktober 2011)

Flamenpolitik

Deze ochtend voor het maandblad 'Doorbraak' een korte recensie van het boek van Bruno Yammine Drang nach Westen: de fundamenten van de Duitse Flamenpolitik geschreven. Hierin concludeert auteur onder meer dat de Flamenpolitik paste binnen een groter geheel van de Duitse Niederlandepolitik. Daarnaast ontstond deze Flamenpolitik voor er sprake van het activisme was. Een autonoom ontstaan van het activisme verwijst auteur naar Fabeltjeskrant. Degelijk boek maar kleine leesletter en vooral ontbreekt een register. Hoe is dat laatste toch in godsnaam mogelijk! Boek werd door het Davidsfonds uitgegeven.

Gaddafi en Van Severen

In het laatste nummer van 'Journaal' (dubbelnummer van 3 en 17 november) vergelijkt Mark Grammens de lynchmoord op kolonel Gaddafi in het Libische Syrte met de moord op Joris van Severen (en anderen) op 20 mei 1940 in het Franse Abbeville. Met dat verschil dat de Verdinaso-leider door Franse soldateska vermoord werd en Gaddafi door eigen volk.

Petra Kelly

Deze ochtend schreef ik een recensie-artikel van de Petra Kelly-biografie van de hand van Saskia Richter. Kelly was een van de stichters van de groene partij in de voormalige Bondsrepubliek en behoorde tot de zgn. 'fundi's'. Compromisloos als ze was, isoleerde ze zichzelf na 1985 binnen haar eigen partij. Wat een leven en wat een tragisch einde! In oktober 1992 maakte haar levensgezel de ex-generaal Gert Bastian een einde aan haar leven, en pleegde daarna zelfmoord. Het duurde haast drie weken eer de lijken ontdekt werden. Niemand had hen blijkbaar gemist.
Het artikel zal in 'Tekos' verschijnen.

Aanval Iran?

Mijn Nederlandse uitgever, Perry Pierik vroeg me of ik een Israëlische aanval op de kerninstallaties in Iran verwachtte? Ik diende zijn vraag met spijt in het hart te beamen.

Karl Roos afgerond

Vanmorgen beëindigde ik het schrijfwerk aan mijn brochure over de Elzasser activist en autonomist Karl Roos (1878-1940). Zal begin volgend jaar in mijn Altringerreeks verschijnen.

Vandaag begonnen met bloggen

Vandaag op 11 november, de feestdag van Sint-Maarten, heeft Ann mijn blog opgestart.