In het woke-bos van opiniemakers van de poco-krant bij uitstek De Standaard is Mia Doornaert een eenzame non-conformistische dwarsligger. Neem nu haar laatste opiniestuk handelend over voetbal, de corrupte Fifa-leiding, moslims en hun haat tegen de boekdrukkunst, Margaret Thatcher en de Europese Commissie verschenen op 1 december ll. Het slot kan ik u, lezer, niet onthouden. Zoals ik zijn er wellicht heel wat lezers die geen abonnement meer hebben op deze woke-krant bij uitstek. Ik lees de stukken van Mia Doornaert in het rusthuis waar mijn schoonmoeder verblijft. Ik citeer het slot van haar column:
"Je kunt je afvragen of Vladimir Poetin zijn aanval in Oekraïne zou hebben aangedurfd als er in de Europese Unie een paar leiders met de ruggengraat van Thatcher waren geweest, als de EU-landen het vredesdivident niet hadden opgesoupeerd in de plaats van te investeren in een geloofwaardige defensie. Het is nutteloze speculatie. Maar het is een droeve vaststelling dat Infantino [Fifa-baas] met zijn emotioneel gebral wel de zeitgeist weergaf van een uitgeleefd Europa, dat zo lang, gemakshalve, aan een tandeloze soft power vasthield, dat vandaag niet door drive en harde wil beheerst wordt, maar door een tomeloze excuuscultuur. Zeker, van voetballers en hun vertegenwoordigers wordt verwacht dat ze met hun voetbal en hun toernooien honderden miljoenen mensen wereldwijd verblijden, niet dat ze serieuze boeken over geschiedenis lezen. Maar laat ze dan alstublieft bij hun leest blijven, bij wat ze kennen en kunnen - voetbal".
