Vanmorgen het nieuwe nummer van Kort Manifest, uitgegeven door Edwin Truyens, ontvangen. Tot mijn aangename verrassing vond ik hierin drie bijdragen i.v.m. mezelf. Een artikeltje dat ik al een tijd geleden wijdde aan een brief van Ernest van den Berghe over Wies Moens, een recensie van de Franklin D. Roosevelt-biografie van Ingrid Baraitre en tenslotte een recensie van mijn Raf van Hulse-boek.
Nu, dergelijke aandacht doet altijd plezier en stimuleert om verder te doen op het moeizame pad van de geschiedschrijving; de geschiedschrijving van de zgn. 'underdogs', de door de politiek correcte geschiedschrijvers verdoemden.
