Leesfolder Finn Wigforss

Gisteren stelde ik mijn vierde Leesfolder samen. Ditmaal handelend over de Noors-Zweedse oorlogstekenaar Finn Wigforss, een van de beste tekenaars van de Tweede Wereldoorlog. Maar al te graag hadden de Duitsers zijn tekeningen willen verduitsen. Diverse pogingen daartoe botsten telkens weer op het verzet van Wigforss, die als Zweed in Noorwegen woonde. Nog op 5 mei 1945 werd in Oslo een tentoonstelling over hem en zijn werk geopend...
De Leesfolder zal vanaf januari 2015 geleverd worden aan iedereen die een bestelling plaatst.

Drukproef Fotobiografie Joris van Severen

Zojuist zette ik een punt achter de correctie van de tweede drukproef van de Fotobiografie Joris van Severen, dat ik samen met Maurits Cailliau zal uitbrengen. Het stevig gebonden boek zal in totaal 678 illustraties bevatten, waarvan er heel wat sinds 1941 niet meer gepubliceerd werden. Al schrijf ik het zelf het boek zal weelderig en luxueus uitgegeven worden. Het boek wordt op zaterdagmiddag, 25 oktober as. in Wakken onder de doopvont gehouden. In de voormiddag vind er een colloquium plaats, waarop Tom Cobbein en Luc Pauwels het woord zullen voeren.  Intekenen kan nog steeds bij maurits.cailliau@skynet.be

'Zwervers' door Knut Hamsun

Zeven jaar nadat hij de Nobelprijs voor Literatuur gewonnen had, publiceerde Knut Hamsun in 1927 de roman Zwervers in twee boekdelen. Voor de eerste maal verschijnt deze roman nu in het Nederlands in een enkel boekdeel bij uitgeverij De Geus.
De roman speelt zich af in het verzonnen dorpje Polden dat op enkele tientallen kilometers ten zuiden van de meest noordelijke Noorse stad Tromso ligt. De zwerver, de vagebond zonder vaste verblijfplaats, behoort tot de meest geliefkoosde figuren van de grote Noorse schrijver, die in eigen land nog steeds veel gelezen wordt. De hoofdfiguur in Zwervers is Edevart, een jonge man die opgroeit in het kustdorp Polden. Hij is voorbestemd voor een leven als visser of keuterboer. Armoede vormt een zekerheid. Op een dag ontmoet hij August een zwerver die toevallig in Polden aanspoelt. Tot verrassing van zijn dorpsgenoten besluit Edevart August op een volgende reis te vergezellen. De laatste beloofde hem immers een gouden toekomst.
Algauw merkt Edevart dat zijn reisgenoot hem beet genomen heeft. August verdient weliswaar bakken geld maar verkwist het even vlug als het binnenkomt. Bovendien is hij een onverbeterlijke dronkaard. Edevart besluit het over een andere boeg te gooien. Hij spaart zijn geld, en een deel van zijn inkomsten investeert hij tot grote vreugde van zijn familie en dorpsgenoten in Polden, dat langzamerhand tot welvaart komt. Op de achtergrond van Edevarts avonturen zien we Noorwegen uitgroeien van een arm, behoeftig land tot een moderne welvarende staat. Hamsun beschrijft de pracht van de natuur, de eenvoud van het leven maar ook de bikkelharde realiteit van het klimaat en de onzekerheid van het bestaan. Een van de beste romans van Knut Hamsun.

Vraaggesprek Doorbraak

Sinds kort staat er op de webstek van Doorbraak, het voormalige tijdschrift van de Vlaamse Volksbeweging, een vraaggesprek met me. De auteur van het werkstuk is Karl Drabbe die onlangs bij mij op bezoek was. Hij stelde me allerlei vragen over mijn bibliotheek en de boeken die ik schreef. Voor de liefhebbers. www.doorbraak.be

Kris de Bruyne over vader Arthur

In het laatste nummer (8 juli 2014) van het tv-weekblad Humo staat er een lezenswaardig interview met kleinkunstenaar Kris de Bruyne. Het interview handelt schier uitsluitend over zijn ouders. Over zijn vader, de Vlaams-nationale publicist Arthur de Bruyne, zegt hij onder meer: "Mijn vader schreef zesentwintig geschiedkundige boeken en gaf les aan het doofstommeninstituut, in de Van Schoonbekestraat in Antwerpen. Vader was een zeer gehoorzame jongen. En in tegenstelling tot Hector, een man van de wereld die van goede wijn en mooie vrouwen hield, was mijn vader spartaans en zeer rechtlijnig, bijna protestants. Aan tafel, met mijn broers en zussen, werd letterlijk gezegd: 'Niet wenen, niet lachen!' Zo ben ik opgevoed.
Mijn vader was een Vlaams-nationalist in hart en nieren, maar hij was geen collaborateur. Ik weet nog dat hij in de tv-reeksen 'De nieuwe orde' en 'De tijd der vergelding' van Maurice de Wilde werd uitgescholden voor het vuil van de straat, maar geen enkele Belgische krijgsraad heeft hem een dossier ten laste gelegd.
Ik maak nu een sprong in de tijd, naar de vroege jaren 70. Ik zie ons nog aan een grote tafel zitten bij bouwondernemer Walter Kunnen: mijn vader, oom Hector, mijn oudste zus, een jonge kerel die later Gerolf Annemans bleek te zijn, en Karel Dillen. Ik zat daar tegen mijn zin, want ik had een kater. Plotseling stonden mijn vader en mijn oom Hector op. Ze riepen synchroon, in de richting van Annemans en Dillen: 'Heren, daar doen wij niet aan mee!' Pas véél later bleek dat die dag, aan die tafel, het Vlaams Blok (sic) werd opgericht. Op het sterfbed van mijn vader wilde Karel Dillen hem nog een laatste groet komen brengen, maar vader wilde hem niet meer zien (resic). Arthur was zéker een Vlaams-nationalist, maar géén racist.
Mijn vader publiceerde in diverse kranten, onder verschillende pseudoniemen. Hij had acht (sic) schuilnamen. Echt tot hem doorgedrongen ben ik nooit. Dat liet hij niet toe. Hij is zeer langzaam doodgegaan, heeft zijn kaars stilletjes laten uitdoven. Hij had geen kanker, geen hartproblemen, hij had simpelweg genoeg van het leven".

Hitlers Norske skijegere

Na het Duitse offensief (Unternehmen Barbarossa) tegen Sovjet-Rusland in juni 1941 meldden zich in totaal 15.000 Noorse Oostfrontvrijwilligers. Hiervan kwamen er 6000 tot inzet aan de diverse fronten van het Duitse oostfront. Veel Noorse vrijwilligers werden ingezet in de Duitse Waffen-SS-divisies 'Wiking' en 'Nord'.
Daarnaast werden een paar duizend Noren ingezet in eigen eenheden aan het Karelische front in Finland. Tevoren tijdens de Fins/Sovjet-Russische winteroorlog vochten enkele honderden Noren aan Finse zijde. Tijdens de oorlogsjaren, 1941-1945 beschikten de Noren over een paar eigen gevechtseenheden zoals het SS-Schijäger-Bataillon 'Norge'  en de 2. Norske frivillige Politikompani (later het SS-Polizei-Schijäger-Bataillon 506 (mot.).
Over deze Noorse vrijwilligers las ik heel wat in het boek van Geir Brenden en Arne Hakon Thomassen, Hitlers Norske Skijegere: Norske SS-frivillege i Karelen, 1941-1944 (2013).