De afgelopen weken heb ik me zonder pauze toegelegd op het schrijven van hoofdstuk XVI van de Vindevogel-biografie-in-wording. Een omvangrijk hoofdstuk handelend over zijn proces voor de Gentse krijgsraad. Als het woord proces hier wel mag gebruikt worden. In feite was het een afrekening zonder meer met alles waarvoor hij sinds 1920 gestreden had. Opvallend hierbij is dat ook zijn vrienden -van je vrienden moet je het inderdaad hebben maar gelukkig waren er uitzonderingen- van de Christen Volksbond hem lieten vallen als een baksteen.
Vooraleer het werk aan het volgende hoofdstuk te beginnen, gun ik me enkele dagen rust. Dat doe ik met het lezen van het voortreffelijk boek De Boerenoorlog van Martin Bossenbroek en het kijken naar de driedelige ZDF-reeks Unsere Mütter, unsere Väter. Deze reeks start vanavond en op 18 en 20 maart volgen de overige afleveringen. Het is de eerste maal dat een Duitse regisseur (Nico Hofmann) zich aan een dergelijk thema waagt. Het weergeven van de Tweede Wereldoorlog vanuit Duits standpunt is een gebeurtenis zonder meer.Eind volgende week begin ik dan met hoofdstuk XVII.