Hitlers fotograaf Heinrich Hoffmann

Na een ietwat langer intermezzo hervat ik thans mijn blogactiviteiten. Dat wil niet zeggen dat ik een maand gelummeld heb en niets gedaan. Zeker niet, als u dat kan geruststellen. Ik heb onder meer wat toekomstgericht werk aangevat (later meer hierover), en het weekeinde van 25-26 oktober as. helpen voorbereiden. Het weekeinde waarin de voorstelling op 25 oktober van de Staf de Clercq-biografie in Antwerpen (ADVN) zal gebeuren, en op zondag, 26 de Vlaamse Boekenbeurs in Kontich zal plaatsvinden. Het belooft voor me in elk geval een druk WE te worden.

Tijdens de afgelopen weken heb ik ook wat lectuur tot mij genomen. Zo ben ik nu begonnen aan de lezing van de pas verschenen biografie van Hitlers Fotograf Heinrich Hoffmann. Eine Biografie door Sebastian Peters. Een mooie dikke biografie van zeshonderd pagina's en goed geschreven ook. Tot weldra.

Nieuwsbrief Staf de Clercq, aflevering 4

Vorige week heb ik de blauwdruk van de biografie goedgekeurd en stuurde ik alles door naar de drukkerij. Het was wel eventjes een spannend moment toen ik op de verzendknop drukte. Allerlei gedachten vlogen door mijn geest. Thans kan ik er niets meer aan veranderen. De teerlingen zijn geworpen. Het is nu
wachten tot de boeken geleverd worden; dat zal, indien alles vlot verloopt, midden september zijn. 

Inmiddels ben ik met nieuw werk begonnen en lees ik veel onder meer achterstallige lectuur dat al een tijdje vol ongeduld op mijn leestafeltje ligt te wachten.

Nieuwsbrief Staf de Clercq, aflevering 3

Na de inhuldiging van het naambordje aan de overblijfselen van het praalgraf van Staf de Clercq werkte ik de volgende zondag gewoon verder aan het nakijken van de derde en laatste drukproeven. Deze zijn thans achter de rug. Ook de onderschriften bij de 112 fotopagina's hebben hun goed voor druk gekregen. Het omvangrijke register is eveneens klaar voor de drukker.

(Archief Johan Sirjacobs)

De speciale folder (een A4-drieluik) is op punt gesteld om naar de drukker verzonden te worden. Het is een uitgesproken mooi verzorgde folder geworden. Tevens de meest omvangrijke die naar de kandidaat-belangstellenden zal verzonden worden. Nu volgen nog enkele controles vooraleer alles naar de drukker vertrekt. Mijn bijzondere dank aan Johan Sirjacobs om dit uniek toegangskaartje van de laatste landdag op de Kesterheide ter beschikking te willen stellen.

Nieuwsbrief biografie Staf de Clercq, aflevering 2

Met de eerste drukproef in handen (foto Karl Drabbe)

De biografie die ik over Staf de Clercq schreef is klaar. Een eerste drukproef is nagekeken en vanmiddag krijg ik de tweede drukproef in handen. Ook de 112 blz. buitentekstillustraties, verdeeld over zeven katernen van telkens 16 blz. en met Romeinse cijfers genummerd, zijn op punt gesteld.

Nu moet nog het register samengesteld worden, wat toch wel enige tijd zal vergen. Inmiddels vond ik dankzij de inzet van een goede vriend, een nieuwe drukker. Dat was ook niet bepaald een sinecure gezien de alsmaar stijgende papierprijs. Het ligt in mijn bedoeling om de biografie in twee mooi verzorgde boekdelen en aan een voor eenieder betaalbare prijs aan te bieden. De biografie zal in totaal circa 1600 pagina's tellen. 

Een belangrijk werk ligt nog op me te wachten, nl. de opmaak van de folder. Voor het eerst in mijn schrijversloopbaan voorzie ik in een folder op A4-formaat. Deze folder zal een hebbedingetje worden.

Het groeit en bloeit zoals we hier zeggen.

Letterlectuur

Sinds de eerste dag van het nieuwe jaar ben ik begonnen aan de lectuur van de eerste drukproef van wat later dit jaar mijn biografie van Staf de Clercq zal worden. Het is letterlectuur dat wil zeggen niet zo maar lezen maar letterlijk letter per letter overlopen. Dat is zowat de enige controle die een zekere graad aan garantie biedt. Inmiddels werkt echtgenote Ann aan de vormgeving van de illustraties.

Deze eerste drukproef telt in totaal 1398 pagina's + 112 pagina's met illustraties. Het register moet nog volgen. Meer dan veertig pagina's tekst per dag proeflezen, doe ik niet. Anders word je er tureluurs van. Tegen midden februari moet deze eerste proef klaar zijn. Daarna volgt de zoektocht naar een drukker die dergelijk werk aan kan. Tussendoor ontwerp ik zes nieuwe bladwijzers die dienstig moeten zijn om in de nabije toekomst nieuwe projecten te ondersteunen. 's Avonds lees ik en schrijf ik nu en dan een recensie. TV-kijken beperk ik tot twee à drie uur per week. Wel is er mijn dagelijkse wandeling.

Voorstelling boek Jef François

 Vrijdagavond, 29 november vond in Zaal Trapsoet in Sint-Niklaas de voorstelling plaats van mijn boek Met Jef François aan het Oostfront. Het Ruslanddagboek van een officier van het Vlaams Legioen.

Er waren ruim 105 aanwezigen. Eenieder was tevreden en het was haast middernacht toen de laatste aanwezigen huiswaarts keerden met een boek. Hierbij vindt u enkele impressies in beeld. Met dank aan FDK en KDR.

21% BTW

Het nieuwe Nederlandse kabinet dat onder meer door Geert Wilders tot stand is gekomen, is van plan om vanaf volgend jaar de btw op boeken, kranten en tijdschriften tot 21 % te verhogen. Dat is hetzelfde tarief als luxegoederen. Alsof boeken luxegoederen zijn. De boekensector heeft het zo al moeilijk genoeg in een maatschappij waar ontlezing troef is. Ik heb het uiteraard over het papieren boek dat een deel van onze vrijheid uitmaakt. Een boek dat vandaag 20 euro kost, zal vanaf volgend jaar 24 à 25 euro kosten zonder rekening te houden met de alsmaar stijgende papierkosten.

Als schrijver en uitgever voel ik me persoonlijk geviseerd. De boeken die ik schrijf behoren nu eenmaal niet tot het keuken-, huis-, sport- en tuingenre die vlot over de toonbank gaan. Ik vrees dat de nieuw te vormen regering hier het Nederlandse voorbeeld zal volgen en de btw voor boeken en tijdschriften fors naar omhoog zal jagen. Tot nu toe gold de 6 % regel. Heel wat Nederlandse uitgeverijen bezitten filialen in Vlaanderen, en ik denk niet dat men in Nederland een lagere prijs zal aanrekenen voor boeken die bij ons verkocht zullen worden. In ieder geval ben ik er niet gerust in. 

Boeken over bijvoorbeeld de Vlaamse en de Friese Beweging (zie afbeelding) zullen het dan nog moeilijker hebben, dan vandaag al het geval is.

Opnieuw aan de slag met Staf de Clercq en Joanne 'Kathleen' Rowling

Na een veertiendaagse onderbreking ben ik vandaag opnieuw aan de slag gegaan met mijn biografie over Staf de Clercq. Het nieuwe hoofdstuk XXVI zal handelen over de groei, de totstandkoming en de perikelen rond de Eenheidsbeweging VNV in de lente van 1941. Het liep niet bepaald allemaal van een leien dakje maar zover zijn we nog niet.

's Avonds lees ik dan in de nieuwe detective van Robert Galbraith, ps. van de non-conformistische schrijfster en dwarsligger J.K. Rowling. Auteur van onder meer de Harry Potter-reeks. Haar Cormoran Strike-detectives vind ik van de bovenste plank. Het zijn allen heerlijke dikkerds en vergen wel enig doorzettingsvermogen van de lezer. Ze zijn allen vlot geschreven en heerlijk spannend om lezen. Het zevende deel Stromend graf is met zijn 1120 pagina's haar dikste tot nu toe. Iedere avond -het zijn tegenwoordig ook lange avonden- lees ik honderd pagina's. Wat een genot!

Mussolini: "de goede dictator"

 Tijdens de afgelopen week las ik onder meer het boek Fascisme en de goede dictator: oordelen en dwalingen van de Nederlandse pers (1920-1940) geschreven door de mij onbekende Hans Geleijnse. Het boek verscheen afgelopen herfst bij uitgeverij Verloren en kost 20 euro. Ik kende het boek dat 180 pagina's telt, nog niet. Wellicht ook omdat ik er nog geen recensies van vond. Zelf diende ik het boek bij de uitgever te bestellen. Volgens de boekhandel was het zogezegd nog niet verschenen.

Het boek is een persstudie en geeft een vrij goed beeld over hoe het Italiaanse fascisme en zijn voorman Benito Mussolini in de Nederlandse pers onthaald werd. Met uitzondering van de extreemlinkse pers was deze ontvangst kritisch maar in
het algemeen vrij goed te noemen. Her en der werd het fascistische staatsmodel nogal sceptisch bekeken maar over Benito Mussolini was het Nederlandse journalistenlegertje wel best te spreken. Zelfs toen de jaren 1930 vorderden en er steeds negatiever over het fascisme bericht werd. Harde maatregelen en politieke moorden en/of veroordelingen op en van politieke tegenstanders werden de Duce vrij vlug vergeven. Nog in 1940 bleef het beeld over hem in de pers positief.

Jammer dat het boek enkele foutjes bevat en verstoken is van een register.

Günther Deschner overleden

Na een lang ziekbed overleed in Duitsland op 82-jarige leeftijd de conservatieve publicist Günther Deschner (14 mei 1941 - 11 januari 2023). Hij begon zijn loopbaan als cultuurredacteur bij het dagblad Die Welt. Daarna richtte hij een eigen tijdschrift op dat geen lang leven beschoren was. Kort nadien begon hij mee te werken aan het conservatieve weekblad Junge Freiheit, en gaf hij voordrachten over het Derde Rijk en andere onderwerpen.

Zijn grootste bekendheid kreeg Deschner toen hij in 1977 zijn biografie over Reinhard Heydrich onder de titel Reinhard Heydrich: Statthalter der totalen Macht publiceerde. Hierin schilderde de schrijver de stadhouder van Praag vooral af als een technocratische manager. Het boek werd een bestseller en kende meerdere drukken. Deschner was ook een specialist wat betreft het Koerdische probleem. Persoonlijk kende hij onder meer de Koerdische leiders Mustafa Barsani, Dschalal Talabani en Abdullah Öcalan. Voor Deschner waren de Koerden een volk, dat herhaaldelijk door het Westen bedrogen was. Onder meer beloofden de westelijke geallieerden tijdens de Eerste Wereldoorlog dat de Koerden voor hun aandeel in de strijd tegen de Turken een onafhankelijk Koerdistan zouden krijgen. Er werden toen zelfs al postzegels gedrukt. Na de oorlog kwam de aap uit de mouw.

Volksvertegenwoordiger Staf de Clercq

 Vandaag begon ik met het schrijven van hoofdstuk XI en in de eerste paragraaf liet ik meteen Staf de Clercq op 16 november 1919 tot volksvertegenwoordiger verkiezen. Zelf behaalde hij een fraai persoonlijk resultaat met 723 voorkeurstemmen. Het op een na beste resultaat van de vijf verkozenen van de Frontpartij. Enkel Hendrik Borginon deed het in Aalst beter met zegge en schrijve een voorkeurstem meer. Overigens was het louter bij toeval dat Staf tot volksvertegenwoordiger verkozen werd. Hoe dat kwam, leg ik uiteraard omstandig uit in de biografie.

Overigens mag de verkoop van mijn boeken weer wat aangezwengeld worden. Het is tegenwoordig zowat huilen met de pet op. Mensen, bedenk dat ik volledig afhankelijk ben van jullie bestellingen. Als onafhankelijk en non-conformistisch schrijver wens ik me niet te binden aan een commerciële uitgeverij. Ik wens niet toe te geven aan hun eisen en voorwaarden maar moet wel de gevolgen hiervan dragen. Dus voor alle bestellingen ben ik dankbaar.

Armand Panis

 Een goede vriend bezorgde me onlangs een mooi exemplaar van het boek van de Zweedse schrijfster en Nobelprijswinnares (1909) Selma Lagerlöf (1858-1940), Niels Holgersson's wonderbare reis, dat oorspronkelijk in 1906/1907 in twee volumes verscheen. De eerste Nederlandse druk verscheen in 1911 en werd uit het Zweeds vertaald door Margaretha Meijboom. De avonturen van de jonge ganzenhoeder werden een wereldwijde besteller en worden nog steeds gelezen en gedrukt.

Wat mijn exemplaar (6de druk) zo bijzonder maakt is dat de omslagtekening en de tekeningen binnenin van de hand zijn van Armand Panis. Ik ben er dan ook heel blij mee. Het boek verscheen in 1944 bij uitgeverij Die Keure in Antwerpen. Waarschijnlijk nog tijdens de bezetting vermits hij bij de tekeningen zijn volle naam plaatste. Tijdens de repressiejaren werd Panis door een publicatieverbod (artikel 123sexies van het Belgisch strafwetboek) getroffen, en diende hij jarenlang anoniem of onder schuilnaam te tekenen en te publiceren.

In 2007 publiceerde ik mijn album Armand Panis: karikaturist en tekenaar. Hiervan zijn nog exemplaren beschikbaar. Prijs 20 euro.

Vlaamse boekenbeurs in Baasrode

 Gisteren vond er na de coronaperiode weer voor het eerst een Vlaamse boekenbeurs in Baasrode bij Dendermonde plaats. Deze werd ingericht door het Vlaams Historisch Archief. Ondanks de woestijnhitte kwamen er een aantal geïnteresseerde boekenvrienden opdagen, die heel wat kochten. Zelf mag ik gewagen van een succesvolle verkoop. Toppers waren mijn Dwarsliggers en Reimond Tollenaere: vader van het Vlaams Legioen. 

Dwarsliggers in de belangstelling

 Gisteren en vandaag verscheen op doorbraak.be het lange interview dat redacteur Luc Pauwels van me afnam naar aanleiding van het verschijnen van mijn laatste boek Dwarsliggers. 

'Dwarsliggers' in huis

Tijdens de afgelopen week werden mijn 'Dwarsliggers' aan huis geleverd. Het Oostfrontersboek over Renaat Waterschoot werd eerder al geleverd. Thans ben ik volop doende met beide boeken verzendingsklaar te maken zodat op dinsdag, 1 maart alle boeken verzonden kunnen worden. Het werk (koesteren, controleren, inpakken met bijlagen en in stevige kartons verpakken) doe ik graag maar vergt de nodige tijd. Maar tegen maandagavond steekt alles in postzakken. Samen met mijn schoonbroer, tevens chauffeur, breng ik dinsdag alle pakken naar het postpunt. Immers in het Kortrijkse posthoofdkantoor mag je maar twintig zendingen per dag afgeven. In de postpunten zijn ze gelukkig
toleranter. 

Renaat Waterschoot: laatste Oostfronter

 Nu ik het nazicht van de eerste drukproef van mijn te verschijnen Dwarsliggers (915 blz.) achter de rug heb, ben ik begonnen met het schrijven van mijn boek over Renaat Waterschoot. Het wordt het dertiende en laatste deel van de Oostfrontersreeks. 

Als voorbereiding las ik alvast het zopas verschenen boek van Niels Schmitz, Frans Boven: Trouw tot in den dood dat in eigen beheer (niels_schmitz@outlook.com) verscheen. In dit verzorgd en rijkelijk geïllustreerd boek vertelt hij het korte leven van een van de weinige Vlaamse vrijwilligers die terechtkwamen in het regiment Germania van de 5. Waffen-SS-Panzer Division 'Wiking'. Daartoe bestudeerde auteur alle beschikbare bronnen die hem ter beschikking stonden. De 23-jarige SS-Rottenführer Frans Boven sneuvelde op 18 juli 1943 in de omgeving van de Donetz rivier. 

Over Mussert en de Dwarsliggers

Afgelopen week kon ik een exemplaar aankopen van de oudste biografie van NSB-leider Anton Mussert. Het boek Over Mussert verscheen in 1934 en is van de hand van P.H. Ritter, de journalist die zich in de jaren 1920 nog ingelaten heeft met de Vlaamse ontvoogdingsstrijd. Ik ben thans bezig met mijn Mussert-literatuur wat aan te vullen. Trouwens dezer dagen vul ik met de lectuur van het tweede deel van de NSB-trilogie van de hand van Edwin Klijn en Robin te Slaa. Een mooie dikke turf van 999 blz. Wat een ongemeen rijke inhoud en schitterend gedetailleerd! Evenals het eerste deel een onovertroffen magnifieke partijgeschiedenis en dan moeten de oorlogsjaren nog verschijnen. Of dat in een enkel deel zal kunnen?

Tussendoor kijk ik de eerste proeven na van mijn Dwarsliggers. Het boek zal meer dan duizend pagina's tellen en zo'n 335 illustraties bevatten, allen in vierkleurendruk. Ik voorzie een beperkte oplage en hoop vurig dat ik voldoende belangstellenden zal vinden. Al schrijf ik het zelf het boek zal mooi uitgegeven worden maar ook niet goedkoop zijn. Als alles vlot verloopt verschijnt het boek in het vroege voorjaar van 2022.

Der Vierjahresplan: moedig initiatief van uitgeverij Aspekt

 Terecht stelt Perry Pierik in zijn inleiding dat de Vierjahresplannen van de nationaalsocialistische economie een onderbelicht en verwaarloosd thema in de NS-geschiedschrijving vormen. Nog steeds geldt het boek van Dieter Petzina, Autarkiepolitik im Dritten Reich als het standaardwerk bij uitstek. Dat boek verscheen echter al in 1968... Het hele plan kwam voort uit het feit dat de nazi's begrepen dat zij een stabiele oorlogseconomie nodig hadden. De lessen uit de Eerste Wereldoorlog speelden hierbij een belangrijke rol. Duitsland toonde zich toen kwetsbaar. Een nieuwe oorlog diende aan deze kwetsbaarheid een einde te maken en voor stabiele grenzen te zorgen. 

Aan de basis vandeze plannen lag de autarkische gedachte, waardoor Berlijn geen kolonies nodig zou hebben en onafhankelijk zou zijn van de  Angelsaksische wereld (World Island). Vanaf 1933 werd er steeds nauwer samengewerkt tussen industrie en de strijdkrachten. Feit dat een belangrijke invloed zou hebben op de Duitse militaire successen vanaf de nazomer van 1939. De plannen brachten wapens en materiaal voort om de Blitzkrieg maximaal te kunnen laten draaien. Ook waren de successen voor een groot deel te danken aan het feit dat geen enkele Blitzkrieg langer dan zes weken duurde. Pas met Unternehmen Barbarossa, het mega-offensief tegen Sovjet-Rusland, liep het mis. Een snelle overwinning bleef uit en de Duitse oorlogseconomie was te onstabiel voor een langdurige oorlog. Pas met de komst van Albert Speer, begin 1942, zou de hele economie op oorlogsvoet geschoeid worden. Maar de resultaten op het slagveld waren pas vanaf het voorjaar van 1943 toonbaar. Toen was het Vierjahresplan allang voorbijgestreefd. De Duitse legers hadden al geruime tijd te kampen met twee grote nadelen: te weinig (soldaten, bevoorrading en wapens) en te laat (aan het front). Bovendien was de Duitse oorlogseconomie niet voorzien op een meerfrontenoorlog en had ze meer en meer te lijden onder de bombardementen. 

Eerder al verschenen bij Aspekt de jaargangen 1938 en 1939 van Der Vierjahresplan in facsimiledruk. Thans volgen de jaargangen 1940 en 1941. Uitgever Perry Pierik heeft heel wat moeite ondernomen om een zo goed als volledige collectie (hier en daar ontbreekt een nummer) op de kop te kunnen tikken. De meeste nummers vond hij in de stadsbibliotheek van Trier. Samen geeft de collectie een goed beeld van een van de grondpijlers van de nationaalsocialistische leer; namelijk het verkrijgen van Lebensraum in Europa. 

Het tijdschrift zelf werd heel verzorgd uitgegeven met heel veel geïllustreerde (sommige zelfs in kleur) advertenties waarin vooral allerhande wapentuig en landbouwmachines aangeprezen worden. Het tijdschrift staat ook vol statistieken. Der Vierjahresplan was het naamkaartje van de Duitse industrie dat over de hele wereld indruk diende te maken. Ideaal voor studenten en publicisten die de nazi-economie nader onder de loep willen nemen. De letterlijk gewichtige boekdelen zijn op het eerste gezicht weliswaar prijzig te noemen maar gezien hun omvang is dat wel gerechtvaardigd. Bedenk dat een enkel nummer algauw antiquarisch 15 à 20 euro kost. De boekwerken werden bovendien op zuurvrij papier gedrukt. 

Der Vierjahresplan 1940 (1100 blz., 89,95 euro) en 1941 (956 blz., 99,95 euro), Soesterberg, Aspekt, 2020. Telkens met een inleiding van de hand van Perry Pierik.

Nieuwe foto Karstjäger

 Een tiental dagen geleden kon ik op een Duitse digitale veiling een originele Duitse persfoto uit 1943 verwerven. Het betreft een foto afkomstig uit het archief van Weltbild Berlin, en stelt een batterij lichte bergartillerie voor, gedragen door muilezels. Typisch voor de Karstjäger of de 24. Waffen-SS- Gebirgsbrigade was dat de begeleiders van de dieren van Bosnische afkomst waren. Deze zeldzame en unieke foto draagt als datum 21 december 1943.

Door corona is mijn boek over de Karstjäger: de korte geschiedenis van de 24. Waffen-SS-Gebirgsbrigade/Division 'Karstjäger' in Noordoost-Italië en Slovenië, 1943-1945, verschenen begin 2020, nog niet veel in de belangstelling kunnen komen. Het boek is bij mij verkrijgbaar en kost 15 euro en 3 euro verzendingskosten.

Over 't Pallieterke, uitgeverij Aspekt en goede voornemens

 Sommigen onder u, beste lezers, zullen al gemerkt hebben dat ik niet meer meewerk aan het weekblad 't Pallieterke. De reden hiervoor is simpel. Sinds enkele jaren verschenen er geen recensies meer van mijn publicaties in het blad. Hoewel ik medewerker was, werden mijn eigen werken niet meer besproken in het huisorgaan van het Vlaams-nationalisme. Herhaaldelijk vroeg ik aan hoofdredacteur Karl van Camp naar de reden hiervoor. Pas na maanden aandringen, kreeg ik antwoord: ik was ook medewerker aan het digitale Doorbraak.be. Ik mocht uiteraard blijven meewerken maar KvC had toch graag gehad dat ik eerst mijn recensies en artikels, bestemd voor Doorbraak, aan hem aanbood. Pas na publicatie in 't Pallieterke zouden ze op de webstek van Doorbraak.be mogen verschijnen. Begrijp dus goed, beste lezer, boeken die ik kreeg om te bespreken voor DB.be diende ik eerst aan KvC aan te bieden. Uiteraard ging deze vogel niet op.

Enige tijd nadien vernam ik van diezelfde Karl van Camp dat boeken over de twee wereldoorlogen niet meer hoefden voor zijn blad. "De mensen zijn dat moe. Er is al meer dan genoeg over de oorlog verschenen", schreef ie. Nu was het zo dat ik veelal boeken uit het fonds van uitgeverij Aspekt ontving, en zij publiceren nogal veel over beide wereldoorlogen en het interbellum. Andere uitgeverijen willen het weekblad met een goed hart en een slecht karakter immers niet kennen. Ik nam contact op met Perry Pierik en kwam met hem overeen dat vanaf volgend jaar er regelmatig recensies van boeken uit zijn non-fictie-fonds op mijn blog zullen besproken worden. Immers mijn blog wordt veelal bezocht door mensen met interesse voor geschiedenis van de eerste helft van de 20ste eeuw en de geschiedenis van de Vlaamse Beweging. Dat wordt dus een nieuwtje. 

Ik kan mij goed voorstellen dat heel wat van mijn lezers al hun goede voornemens voor volgend jaar genomen hebben. De een zal stoppen met roken en de ander met fors te drinken en met alle slechte dingen, die u een deel van uw leven gedaan heeft. Als u dan toch nog op zoek bent naar een goed voornemen dan durf ik u aan te raden meer te lezen. Kijk minder televisie en lees bijvoorbeeld gedurende twee of drie avonden per week. Het is niet alleen goed voor het geheugen maar studies bewijzen dat je er gelukkiger door wordt.

Ik wens u allen een vlotte en leuke overgang van oud naar nieuw. Prosit Neujahr!