Posts tonen met het label Mia Doornaert. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Mia Doornaert. Alle posts tonen

woensdag 7 december 2022

De eenzame non-conformist Mia Doornaert

 In het woke-bos van opiniemakers van de poco-krant bij uitstek De Standaard is Mia Doornaert een eenzame non-conformistische dwarsligger. Neem nu haar laatste opiniestuk handelend over voetbal, de corrupte Fifa-leiding, moslims en hun haat tegen de boekdrukkunst, Margaret Thatcher en de Europese Commissie verschenen op 1 december ll. Het slot kan ik u, lezer, niet onthouden. Zoals ik zijn er wellicht heel wat lezers die geen abonnement meer hebben op deze woke-krant bij uitstek. Ik lees de stukken van Mia Doornaert in het rusthuis waar mijn schoonmoeder verblijft. Ik citeer het slot van haar column:

"Je kunt je afvragen of Vladimir Poetin zijn aanval in Oekraïne zou hebben aangedurfd als er in de Europese Unie een paar leiders met de ruggengraat van Thatcher waren geweest, als de EU-landen het vredesdivident niet hadden opgesoupeerd in de plaats van te investeren in een geloofwaardige defensie. Het is nutteloze speculatie. Maar het is een droeve vaststelling dat Infantino [Fifa-baas] met zijn emotioneel gebral wel de zeitgeist weergaf van een uitgeleefd Europa, dat zo lang, gemakshalve, aan een tandeloze soft power vasthield, dat vandaag niet door drive en harde wil beheerst wordt, maar door een tomeloze excuuscultuur. Zeker, van voetballers en hun vertegenwoordigers wordt verwacht dat ze met hun voetbal en hun toernooien honderden miljoenen mensen wereldwijd verblijden, niet dat ze serieuze boeken over geschiedenis lezen. Maar laat ze dan alstublieft bij hun leest blijven, bij wat ze kennen en kunnen - voetbal".


zondag 8 maart 2020

Woke

De opinieschrijfster en journaliste Mia Doornaert is een van de belangrijkste intellectuelen in Vlaanderen. Samen met Rik van Cauwelaert behoort ze tot mijn absolute favorieten.
Onder de titel Generatie watjes schreef ze haar wekelijkse donderdag-column in De Standaard (5 maart). Tussen haakjes denk ik dat deze krant een dergelijke column door iemand anders geschreven zonder veel omhaal zou weigeren. Omwille van de omzet (kassa, kassa) kan De Standaard Doornaerts opiniestukken echter niet weigeren. Ik ken toch wel wat mensen die de krant op donderdag speciaal kopen omwille van haar column. Daarnaast is er uiteraard ook haar decennialange redactionele medewerking aan de krant geweest.
Haar laatste artikel is tevens een bijzonder werkstuk. Het is een afrekening met de politiek correcte domheid, dat nu de hippe naam van 'woke' kreeg. Ik breng hieronder enkele citaten uit het betreffende stuk om haar mening weer te geven. Daarbij is zij helemaal geen roepende in de woestijn.
"De BBC zal romans herschrijven om te verhullen dat Engeland ooit 'wit' was. Het is al erg genoeg dat de jonge generaties steeds minder lezen, dat ze geen behoorlijk geschiedenisonderwijs meer krijgen. Voor zover ze ooit nog eens een meesterwerk 'van voor hun tijd' onder ogen krijgen, moet daar eerst politiek correct mee gerotzooid worden".
"Jongeren die nu aan de weg timmeren, willen niet, zoals in mei '68, 'verbieden te verbieden', maar zo veel mogelijk mensen de mond snoeren. Omdat ze veel te weinig kennis en cultuur meekregen, kunnen ze niet meer reageren met argumenten".
"Want wie fout denkt, wordt vervloekt. Ook in de mobilisatie voor het klimaat, op zich prijzenswaardig, is er een fanatiek simplisme, zoals belichaamd door Greta Thunberg".
Daarnaast breekt Mia Doornaert een lans voor de militant atheïstische Franse schrijfster Caroline Fourest, bekend door haar keiharde islamkritiek, die deze maand onder de titel Génération offensée een pittig pamflet liet verschijnen waarin ze de onverdraagzaamheid van de woke-dictatuur aanklaagt. Hopelijk wordt het boek ook in het Nederlands vertaald.