Joris van Severen: fotobiografie

Momenteel zijn Maurits Cailliau en ik druk doende met de samenstelling van een fotobiografie over woelwater Joris van Severen, uitgever, parlementslid en stichter van het Verdinaso. Op 20 mei 1940 werd hij samen met anderen in Abbeville door dronken Franse soldateska laffelijk en zonder vorm van proces vermoord.
Het ruim en luxueus uitgegeven fotoboek, in vierkleurendruk, zal een overzicht bieden van zijn leven en vooral ingaan op het Verdinaso. Het boek zal een paar honderd nooit eerder gepubliceerde illustraties bevatten.
Eind september zal het boek, met steun van het gemeentebestuur, in Wakken voorgesteld worden. De voorstelling zal gepaard gaan met een kleine tentoonstelling en uiteraard ook met een feestelijke receptie.

Grafzerk Staf de Clercq te koop

Het is een publiek geheim dat de gewezen stichter-leider van het VNV Staf de Clercq, samen met zijn echtgenote, begraven ligt op het kerkhof van Asse; dat na een ophefmakende ontgraving door de VMO en herbegrafenis in de jaren 1970. Op de Kesterheide bij Gooik ligt nog steeds de grafzerk waar de VNV-leider oorspronkelijk begraven lag. Het is ook de plaats waar tijdens het interbellum de Vlaams-nationale landdagen doorgingen. De vraag luidt thans hoelang de grafzerk nog als monument bewaard zal blijven.
Immers de erfgename van de weduwe van Staf de Clercq heeft de grond waarop de grafzerk ligt, te koop aangeboden. Eerst had ze een voorstel gedaan aan een Vlaams-nationale partij om de grond aan te kopen. Deze partij kon echter de gevraagde som -de vraagprijs voor de dure villagrond is/was heel hoog- niet ophoesten. Wat zal er nu gebeuren? De kans is reëel dat een of andere rijke francofoon of eurokraat deze grond koopt, en er een villa laat bouwen. Zo gaat meteen een stuk Vlaams-nationaal erfgoed verloren. Kan het gemeentebestuur van Gooik hierin niet bemiddelen? Of minister Bourgeois toch bevoegd voor erfgoed?
Volgens de meest recente berichten, zou de grond inmiddels verkocht zijn.

China 1951: zeldzame foto

Een van de laatste aanwinsten voor mijn collectie is een foto, daterend uit 1951. Het is een foto van een communistisch gevangenenkamp in China. De maoïsten hadden in 1949 de overwinning behaald op de nationalisten. Een keiharde repressie volgde met honderdduizenden doden. Nationalistische soldaten die zich overgaven, kwamen in kampen terecht waar meestal geen voorzieningen voorhanden waren. Ze werden er heropgevoed en dienden harde arbeid in alle klimatologische omstandigheden uit te voeren (de nog altijd bestaande Chinese goelag). De foto toont gevangenen tijdens hun wandeling rond een meer. Her en der lopen bewakers rond. Wie goed kijkt ziet in het midden van de opname rechts een draadversperring. Hoeveel van deze gevangenen zouden het concentratiekamp overleefd hebben?

Cahiers Staf de Clercq, deel 8

Vandaag zijn de folders met daarin onder meer de aankondiging van het verschijnen van deel acht van de Cahiers Staf de Clercq en de brochure Mijn Spitsbergen naar de Kortrijkse masspost gebracht. Donderdag en vrijdag zullen de eerste omslagen, hopelijk in goede orde, door de postmensen besteld worden.
Het achtste Cahier bevat onder andere een uitgebreid artikel over Frans Daels en een korte beschrijving van het nogal avontuurlijke leven van Lea Declercq, een van de zussen van Staf.
Uiteraard hoop ik op uw bestelling.

Wernher von Braun

Het stupide politiek correct-gedoe viert in Duitsland weer eens hoogtij. Het in Friedberg gevestigde Wernher-von-Braun-Gymnasium zal van naam veranderen. Wellicht zal het de momenteel hype naam van Nelson Mandela krijgen. Hoewel de naam von Braun internationaal gekoppeld wordt aan de pioniersjaren van de ruimtevaart en hij aan de basis ligt van de bemande ruimtevluchten naar de maan, berust er in bepaalde kringen in het huidige Duitsland een taboe op zijn naam. Hij wordt er vereenzelvigd met de 20.000 doden van het KZ Mittelbau-Dora. Hoewel daar de V-1's en de V-2's gebouwd werden, had von Braun niets te maken met de massaproductie ervan. Hoewel hij deze eerste raketten mee ontwikkelde, had hij geen uitstaans met de onmenselijke toestanden in het concentratiekamp. De daarvoor verantwoordelijke SS-lieden werden na de oorlog veroordeeld. Hij was uitsluitend een technisch ingenieur en geen kampcommandant. Het is alsof men Albert Einstein verantwoordelijk wil stellen voor het afwerpen van de atoombommen op Hiroshima en Nagasaki.
Kortom het politiek wereldje draait in Duitsland weer eens vierkant. Henryk M. Broder schreef ooit dat hoe langer Adolf Hitler dood is, de weerstand tegen hem groter wordt.