Cyriel Moeyaert is niet meer

Vrijdagavond, 25 september is Cyriel Moeyaert overleden in een rusthuis in Poperinge. In mei ll. kon hij in beperkte (corona!) kring nog zijn honderdste verjaardag vieren. Daarmee is een icoon uit de Frans-Vlaamse beweging heengegaan.

Persoonlijk heb ik aan Cyriel heel veel te danken. Hij leerde me niet alleen Frans-Vlaanderen kennen maar bracht me tevens in contact met heel wat toenmalige Vlaamse figuren. Ook zegende hij samen met Gijs van Rijckegem in 1987 ons huwelijk in. Hij was steeds een joviale man die gastvrij als geen ander was. Je kon op moeilijke momenten ook steeds op hem rekenen. Bij een goed glas wijn voerden we menig diepgaand gesprek.

De foto die hierbij afgebeeld staat, dateert nog uit gelukkige tijden toen hij de pastoorswoning van Sint-Jan-ter-Biezen bewoonde. Links zit onze goede vriend Wido Bourel.

Vooruit met de geit!

Ja, het is weer een tijdje geleden. Ik zat een tijdlang zonder inspiratie. Een nagenoeg volledig sociaal isolement lag hieraan ten gronde. Omwille van het feit dat mijn echtgenote aan een chronische ziekte lijdt, is zij een risicopatiënte, en dien ik ook mijn contacten te beperken tot een kleine bubbel. Het leven met corona is voor een groot deel van onze bevolking een dagelijkse last om dragen. 

Ik kan toch ook moeilijk verslag uitbrengen van alle boeken die ik lees. Trouwens recensies van een groot deel van mijn lectuur kunt u lezen op de webstekken van Kunsttijdschrift Vlaanderen en DoorbraakBoeken.be. Zo ben ik thans voor mijn plezier het prachtige boek van Richard Holmes, een van mijn lievelingsbiografen, This Long Pursuit: Reflections of a Romantic Biographer, waarin hij herinneringen ophaalt aan zijn leven als biograaf.

Begin oktober vat ik het werk aan van mijn Dwarsliggers. Hierin zal ik een selectie opnemen van mijn in tijdschriften, themabundels, jaarboeken, huldeboeken... verschenen biografische artikels, opstellen, lemma's en profielen. Ze verschenen zowel in publicaties in Noord en Zuid. Het is de bedoeling dat de geselecteerde bijdragen allen aangevuld en geactualiseerd zullen worden. Nu al wil ik laten weten dat het boek een 'dikkerd' zal worden.

Gisteren konden Ann en ik, aangepast aan de strenge coronaregels, genieten van een dagje aan zee in Oostduinkerke. Voldoende om onze hersenen en bloedvaten te vullen met zuurstof en jodium. En nu vooruit met de geit!