Vanmorgen vernam ik het overlijden van Maurits Cailliau op 87-jarige leeftijd in Ieper. Hoewel vrienden en kennissen wisten dat hij al geruime tijd zwaar ziek was, kwam zijn overlijden op maandag, 15 december toch nog als een onaangename verrassing. Tot op hoge leeftijd was hij de spil en draaischijf van het Studiecentrum Joris van Severen. Aan de door hem uit de grond gestampte jaarboeken Joris van Severen. Zijn persoon, zijn gedachten, zijn invloed, zijn werk, die vanaf 1997 begonnen te verschijnen, besteedde hij het grootste deel van zijn tijd. Samen brengen ze een enorme stapel informatie over Joris van Severen en zijn Verdinaso.
Daarnaast was hij als non-conformist decennialang de gedreven secretaris van de stichting/genootschap Zannekin en de eindredacteur van het gelijknamige jaarboek. Deel 1 verscheen in 1977. Andere initiatieven waren onder meer de Joris van Severen Mededelingen en de ADJV-Schriften. Terecht noemde een vriend hem een "West-Vlaams werkpaard". Maurits was zijn leven lang een overtuigd Heel-Nederlander. Deze bakkerszoon begon zijn loopbaan als beroepsmilitair en werd nadien door examens ambtenaar bij het ministerie van Financiën, eerst in Brussel en daarna in zijn thuisstad.
Ik leerde Maurits in het begin van 1977 kennen. Een jaartje eerder was ik vanuit Duitsland in Ieper komen wonen. Ik werd bij hem thuis telkens gastvrij ontvangen en kreeg bij volgende bezoeken een reeks lessen over de Vlaamse Beweging, Frans-Vlaanderen, Artur Mahraun en de Heel Nederlandse gedachte. Het duurde niet lang of ik werd van dichtbij betrokken bij zijn initiatieven omtrent Joris van Severen. Ik leerde van nabij het neo-Dinaso wereldje kennen en ging een paar maal mee naar Abbeville. Naar aanleiding van een paar reisjes naar Friesland overtuigde Maurits er me van om voor het Zannekin jaarboek een vaste rubriek over Friesland te vullen. Ik heb het een paar decennia met plezier gedaan.
Het hoogtepunt van onze samenwerking lag bij de totstandkoming van de fotobiografie Joris van Severen die in 2014 verscheen.
Aan zijn echtgenote Lutgarde en zijn familie betuig ik hierbij mijn innige deelneming.
